Pisał Adam Ważyk w „Poemacie dla dorosłych”:
Nie zdarzyło się jeszcze, aby człowiek nie umarł.
Tylko pamięć zostaje.
Im więcej wart człowiek,
Tym większy po nim ból.
Nie odnosi się to w niczym do rzeczywistości polskiej. W Rzeczpospolitej pamięć zastępują pomniki. Narodowa mania stawiania pomników (Jan Paweł II ma ich już ponad trzysta) nie jest wcale taka głupia. Rzekłbym, że wprost przeciwnie – przemyślnie wygodna. Pomnik raz postawiony zwalnia nas i z pamięci, i z bólu, które przemienia w rytuał.
Polityka
37.2010
(2773) z dnia 11.09.2010;
Stomma;
s. 105
