Gwiazdy spadające na Ziemię

Płatki śniegu są piękne i tajemnicze. Mają zwykle strukturę fraktalną, a to znaczy że są samopodobne. Inaczej mówiąc, rosnąc w kolejnych elementach powielają kształt całości. Mają też zawsze geometrię sześcianu foremnego. Żeby powstać muszą skupić się(kondensować) na jakiejś drobinie, na przykład kurzu lub pyłka kwiatowego. Ich kształty zależą od wilgotności i temperatury. Mogą być sześcioramiennymi gwiazdkami o prostej lub bardzo rozbudowanej strukturze albo sześciokątnymi kolumienkami czy płytkami - to zależy od tego, jak zmienia się temperatura podczas ich drogi z chmury ku ziemi.

Barasoaindarra/Wikipedia Płatkami śniegu interesowali się np. Kartezjusz, a także Kepler. Wciąż tajemnicą pozostaje, co kieruje molekułami wody, które dołączają do kryształu lodowego, nie zaburzając jego sześciokątnej symetrii.

wdj(0)/Flickr CC by SA Kryształ lodowy płatka śniegu w odpowiednim oświetleniu potrafi skrzyć się wszystkimi kolorami tęczy.

eivindv/Flickr CC by SA Nie ma dwóch identycznych płatków sniegu. Każdy jest inny. Śnieg to nieskończone bogactwo kształtów.

Michael/Flickr CC by SA Obraz płatka śniegu pod mikroskopem.

Beltsville Agricultural Research Center, U.S. Department of Agriculture Obraz płatka śniegu pod mikroskopem elektronowym.

Kenneth Libbrecht/Corbis Pierwszym uczonym, który współcześnie zajął się tajemnicą płatków śniegu był japoński fizyk jądrowy Ukichiro Nakaya z Sapporo. Stworzył diagram ukazujący zależność kształtów płatka od wilgotności i temperatury otoczenia.

Kenneth Libbrecht/Corbis Prace Ukichiro Nakaya kontynuuje dzisiaj Kenneth Libbrecht. Jego zdjęcia płatków śniegu są zachwycające.

Wikipedia Każda z tych plamek to skomplikowana struktura krystaliczna, która ulega licznym przeobrażeniom, spadając na ziemię.