5 najciekawszych książek dla dzieci (polecamy na luty 2019)

Proponujemy książki mądre, ciekawe, estetycznie wydane. Wybrał Sebastian Frąckiewicz.

mat. pr. Peggy Rathmann, <b>Dobranoc, gorylku</b>, Dwie Siostry, Warszawa 2019. Dziś wyjątkowo zacznijmy od książek dla najmłodszych. „Dobranoc gorylku” to bardzo niepozorna i zabawna historia oparta na sprzeczności tego, co widzimy na ilustracji, z tym, co czytamy w tekście. Jest wieczór, strażnik w zoo robi obchód, po kolei żegnając się ze wszystkimi zwierzętami. Tymczasem tytułowy gorylek kradnie mu klucze i zaprowadza własne porządki poprzez delikatny chaos. Choć wiele stron jest tu niemych, zupełnie bez tekstu, zobaczymy zaskakujący zwrot akcji i sympatycznie narysowanych bohaterów: w bardzo klasyczny, anglosaski sposób.

mat. pr. Lydia Nichols, <b>Wydaje mi się, że widziałem... lwa</b>, Mamania, Warszawa 2019. Gdzie ukrył się lew? Gdzie tym razem się schował? Żeby to sprawdzić, należy przesunąć specjalne, ruchome elementy. Książka Lydii Nichols to jedna z wielu tego typu książkowych zabawek-przesuwanek, ale na tle innych wyróżnia się wysmakowanymi, nowoczesnymi ilustracjami z ciepłymi kolorami. A to wcale nie jest takie częste w przypadku publikacji dla najmłodszych, których autorzy mają raczej tendencję do infantylizowana warstwy graficznej.

mat. pr. Mitsumasa Anno, <b>Liczymy razem</b>, Wydawnictwo Tako, Toruń 2019. Wiele bym dał, żeby ktoś w moim peerelowskim dzieciństwie uczył mnie matematyki na takich książkach. „Liczymy razem” to przede wszystkim doskonały, skrajnie prosty, a jednocześnie działający koncept. Książka przedstawia życie małej wiejskiej społeczności. Każda rozkładówka oznaczona jest cyfrą i w zależności od tej cyfry mały czytelnik musi znaleźć inną liczbę takich samych elementów na stronie, np. siedem krów, siedem iglastych drzew, siedem budynków. W trakcie poszukiwań zmieniają się pory roku, prace w polu i życie w osadzie. Doskonała rzecz.

mat. pr. Melanie Rutten, <b>Mój las</b>, Wytwórnia, Warszawa 2019. Poetycka, bazująca na niedopowiedzeniach i parabolach rzecz o dziecku, które przeżywa rozstanie rodziców. Opowieść kipi od emocji, zmiennych nastrojów, ujawniających się nie tylko w samej historii, ale i w ilustracjach, szczególnie w grze kolorów. Rutten z wielkim wyczuciem i taktem przedstawia to, co dzieje się z małą bohaterką przybierającą pozę dzielnego i okrutnego rycerza. A przy okazji – taka mała informacja dla papierowych fetyszystów – jak starannie wydrukowana jest ta książka!

mat. pr. Raman Prinja (tekst), Chris Wormell (ilustracje), <b>Planetarium</b>, Dwie Siostry, Warszawa 2019. Kolejna odsłona z cyklu „Muzeum”. Tym razem na warsztat wchodzi kosmos z całym swoim spektrum rozmaitych zagadnień. Są tu zatem najnowsze ustalenia w sprawie planet, galaktyk, czarnych dziur, a także przyszłości kosmosu. Hiperrealistyczne ilustracje w tym przypadku to ogromna zaleta publikacji. Widzimy bardzo dokładnie powierzchnię poszczególnych planet, a także układ galaktyki. Raman Prinja, odpowiedzialny za tekst, pisze bardzo precyzyjnie, zrozumiale, a jednocześnie stara się niczego nadmiernie nie upraszczać. Rzecz zdecydowanie dla dzieci w wieku szkolnym i młodszych nastolatków.