Znany wschodnioeuropejski teoretyk filmu i badacz kultury masowej Leszek Kumor mawiał: „Zanim pogonisz pegaza w obłoki, postaraj się, aby wpierw załatwił się na ziemi”. Godne to i sprawiedliwe, moim zdaniem. Dlatego też, na samym wstępie uprzedzam: wrzucamy luz, pozbywamy się ograniczeń narzuconych nam przez tak zwane zasady moralności, bazujące w pewnej mierze na zwykłym sztywniactwie i zabobonach. A więc penis – prącie, członek męski, fallus, przyrodzenie. Organ, który od tysiącleci wzbudza podziw i stanowi najważniejszy atrybut samczości, płodności, władzy, tradycji i świadectwa prawdy. Tak, tak – prawdy. Stare łacińskie powiedzenie bowiem głosi: Testis unus, testisnullus. Czyli: „Jeden świadek to żaden świadek”. Słowo „świadek”, czyli testis, jest niczym innym tylko synonimem męskiego jądra, które uznawane było przez starożytnych za świadectwo męskości. Dlatego przysięgając prawdę, Rzymianie zawsze kładli prawą rękę na listku figowym. Od łacińskiego testis pochodzą również takie słowa, jak: testament, test, testosteron czy atest. Niestety, obecnie penis i jądra kojarzą się prawie wyłącznie z aktem płciowym. Kultowy przez wieki wieków Związek aktu płciowego z ojcostwem prawdopodobnie dotarł do świadomości samca w czasach rewolucji neolitycznej, czyli mniej więcej 8–9 tys. lat temu. Przedtem samce robili to, co lubią, a kobiety po prostu miały dzieci. Następstwem tego ekscytującego odkrycia było zbudowanie przez naszych przodków pierwszych świątyń z posągami fallicznymi. Jako przykład można wymienić rozsławioną na cały świat, dosyć dobrze zachowaną świątynię Tagata Jinja na japońskiej wyspie Shikoku. Godna polecenia każdemu samcowi i nie tylko: piękna dolina, uroczy ogród, gigantyczne penisy sterczące tu i ówdzie, rzeźby zwierząt z ogromnymi jądrami – jest na czym oko zawiesić. Nie dziwota więc, że wielu zakochanych wybiera to miejsce na swoje zaręczyny. Notabene, nieopodal znajduje się muzeum, w którym podziwiać można historyczne druki pornograficzne oraz całą galerię wyszukanych zabawek erotycznych. Tagata Jinja jest ilustracją kultu penisa nazywanego inaczej kultem lub mitem fallocentrycznym. Jego głównym tematem jest prącie boga. Generalnie chodzi o to, że z penisa megasamca powstał cały znany nam świat. Z samego fallusa i nasienia radośnie z niego tryskającego. Dowodów na to jest mnóstwo. Sympatyczny egipski bóg Atum tworzył nasz świat poprzez zwykłą i jak zawsze przyjemną masturbację. W słynnym papirusie Bremner-Rhind przypisuje mu się następujące słowa: „Wszystko pojawiło się po tym, jak powstałem ja... postępowałem z moją pięścią jak mąż... kopulowałem ze swą ręką”. Pokopulował Atum ze swoją ręką i pojawiły się piramidy, woda kolońska, Kałasznikow, Londyn i komputer. Fajnie. Inny, nie mniej uroczy bóg egipski – wielki Ozyrys, bóg śmierci i odrodzonego życia, sam o sobie zwykł mawiać tak: „Ja jestem Ozyrysem – sztywnym penisem”. Fama niesie, że penis Ozyrysa po dziś dzień leży na dnie Nilu, gwarantując tym samym żyzne wylewy rzeki. Nie dziwi więc święto ku jego czci, podczas którego giętkie egipskie kobiety paradują z poruszanymi za pomocą sznurków lalkami o długich penisach. Sumerowie, władcy południowej Mezopotamii, czcili boga Enki, który w odpowiednim momencie przybrał postać byka, wytężył penis i jął organizować nam świat. W pierwszej kolejności wypełnił aż po brzegi swoim nasieniem dwie potężne rzeki: Tygrys i Eufrat. Od tamtego czasu ich żyzne wody zapewniają mieszkańcom obfite urodzaje. Dla wyznawców hinduizmu penis Śiwy, bardzo skomplikowanej, nazywanej aż na tysiąc osiem sposobów osobowości boskiej, fallus jest tematem dużej liczby świętych dzieł. Samego Śiwę symbolizuje tak zwany lingam – przedmiot o fallicznym kształcie. Oddaje mu się cześć. Penis połączył z Bogiem Izraelitów! Poprzez obrzezanie, ma się rozumieć. Również narody Północy fascynowały się penisem. Znany ze swoich wdzięków osobistych Freyr, nordycki bóg płodności, radości, bogactwa i pokoju, był bardzo dumny ze swojego pokaźnego, sztywnego przyrodzenia trwającego w stanie nieustającej boskiej erekcji. Jako symbol władzy, twórczości i płodności wizerunek penisa zdobił wiele starożytnych świątyń na całym świecie, a kapliczki penisa wznoszone były przy ważnych drogach i na placach miejskich. Niestety, po tym jak rozmnożyły się religie nazywane religiami abrahamowymi, a zwłaszcza chrześcijaństwo i islam, wizerunek penisa na naszych szerokościach i długościach geograficznych zaczął gwałtownie zanikać, wstydliwie chowając się do spodni i ograniczając się do wzmianek w sprośnych dowcipach i przekleństwach. Tak się dać okraść ze wspaniałego symbolu! Dla dzikich ludów, występujących tu i ówdzie na naszym niebezpiecznym świecie, penis, jako symbol męskości, waleczności i przedłużenia rodu, był i nadal pozostaje ważnym trofeum wojennym. Zasada jest prosta: zabiłeś lub schwytałeś wroga – odetnij mu penis! W Karnaku, starożytnym miasteczku egipskim, przechowała się do naszych dni monumentalna stela z czasów panowania faraona Merenptaha, trzynastego syna Ramzesa II. Któryś z ówczesnych nadwornych pisarzy za pomocą młotka i dłuta uwiecznił na nim historię wielkiego zwycięstwa militarnego swojego pana. Zapisał między innymi, że czcigodny Merenptah przywiózł z tej wyprawy ponad 13 tys. penisów odciętych zwyciężonym. Worek prawdy Przejdźmy do zagadnień anatomicznych i odpowiedzmy sobie na to niezwykle konfundujące w naszych żenujących czasach pytanie – czym jest penis? Czym jest w istocie swej fallus, mianujący się przyrodzeniem, członkiem męskim i prąciem? Formuła jest prosta: corpus penis, glans penis, preputium oraz, bym zapomniał, scrotum. Brzmi to niczym czytania mszalne i śpiewy międzylekcyjne, nieprawdaż? Niczym wiersz. Istotnie, przecież to łacina. Mówiąc po naszemu, formuła brzmi następująco: trzon prącia, żołądź, napletek i moszna. Tak, i moszna. I właśnie od moszny zacznijmy. To ciekawe słowo w języku naszych przodków oznaczało po prostu torbę. Nic więc dziwnego, że kiedy jakiś starodawny naukowiec zechciał wymyślić nazwę na męski worek z jądrami, podręczną saszetkę ze świadectwem prawdy, nazwał go po prostu „moszna”. Tak jak wspomniałem, w scrotum, czyli mosznie, zlokalizowane jest świadectwo prawdy – jądra, nazywane w niewybrednej gwarze ludowej po prostu jajami. Stanowią one sedno układu samczego, gdyż są odpowiedzialne zarówno za to, by wygląd samca był samczy, jak i za to, by penis działał bez zarzutu w świadomości swoich praw i obowiązków. Właśnie w jądrach powstaje testosteron, samczy hormon wywołujący pociąg do piwa, pornosajtów i maniakalnego oglądania telewizyjnych meczów piłki nożnej w gronie przyjaciół debili. Właśnie w jądrach tworzą się plemniki, które zapewniają samcowi nieśmiertelność, a tym samym nieśmiertelność cywilizacji. Bez jąder ani rusz, przysięgam, kładąc prawą dłoń sami wiecie gdzie. Odrobina statystyki jądrowej. Wielkość jąder jest sprawą indywidualną. Jedni samce mają większe, inni – mniejsze. Przeciętnie długość jądra wynosi 3,5 cm, a szerokość 2 cm. W przypadku blisko 85 proc. samców lewe jądro jest trochę większe i znajduje się nieco niżej od prawego. Tyle o mosznie. Słów kilka o napletku. Wydawałoby się – mały kawałek luźnej skóry, co ciekawego można o nim opowiedzieć? Tymczasem od wielu, wielu lat napletek wywołuje dużo kontrowersji. Jądrem sporu jest pytanie – usuwać czy nie usuwać? Obrzezać się czy nie obrzezać? Pod koniec XIX stulecia liczni lekarze uważali napletek za źródło strasznych szkód. Chodziło im o to, że ten mocno unerwiony, bardzo wrażliwy luźny fałd skórny prowokuje onanizm, który z kolei, jak uważały te mądre głowy, doprowadza do obłędu. Wówczas szereg niewytłumaczalnych schorzeń o naturze psychicznej i fizycznej zaliczało się do tak zwanego szaleństwa onanizmu. W trosce o zdrowie narodu lekarze zalecali więc obrzezanie. Podkreślam – nasi europejscy lekarze. Ten zabieg jednak nigdy nie zyskał w naszej części świata popularności. Zyskał ją za to w Stanach Zjednoczonych. Tam obrzezanie stało się normą. Ba, więcej – oznaką przynależności do elity średniej i wyższej klas społecznych. Tamtejsi lekarze tłumaczą konieczność obrzezania wyższym poziomem higieny, który osiąga się po zabiegu. Dość zabawne wytłumaczenie – zawsze myślałem, że higiena to regularne kąpiele. Zresztą oni rozsnuwają też inne ciekawe hipotezy. Np. uważają, że obrzezanie chroni przed rakiem czy gruźlicą. Ostatnio twierdzą, że chroni też przed HIV. Byleby interes się kręcił. Według mojej opinii skoro napletek jest, został przez naturę dobrze pomyślany. Teraz o trzeciej części penisa – prąciu jako takim. Używając języka poetyckiego, rzec można, że prącie to czarodziejska różdżka, magiczna pałeczka wykonana wyłącznie z materiałów naturalnych i posiadająca moc wywoływania zjawisk wybitnie nadnaturalnych, zwłaszcza podczas wzwodu. Zjawisko wzwodu oczywiście można tłumaczyć anatomią penisa, jego tzw. ciałami jamistymi, które wypełnione samczą krwią tłoczoną przez zakochane serce, powodują sztywnienie prącia. Jednak ja wolę pozostać przy magii czarodziejskiej różdżki. Ona zdecydowanie bardziej mi się kojarzy z wielkim Ozyrysem niż jakieś tam ciała jamiste. Między koniem a zającem A więc erekcja. Gdzie ona, tam sprawy wielkiej wagi. Jedną z takich spraw jest problematyka wielkości, cz