Ja My Oni

List do nieprzyjaciela

Rambrandt Harmenszoon Van Rijn; „Powrót syna marnotrawnego”, 1668-69 r. Rambrandt Harmenszoon Van Rijn; „Powrót syna marnotrawnego”, 1668-69 r. AKG Images / East News
Dlaczego warto przebaczać doznane krzywdy.

Każdego człowieka spotykają przykre sytuacje zaburzające normalny rytm dnia i poczucie spokoju. Stanowią one najczęściej źródło wielu negatywnych emocji, takich jak ból, smutek, cierpienie czy też gniew. Towarzyszy im niejednokrotnie poczucie, że doznaliśmy krzywdy.

Co to jest krzywda

Może się wydawać, że istnieją krzywdy prawie niemożliwe do wybaczenia. To np. traumatyczne wspomnienia z dzieciństwa, kiedy ojciec dopuszczał się molestowania, bicia i poniżania własnego dziecka. Takim skrzywdzonym najtrudniej jest pogodzić się z myślą, że sprawca tego czynu nigdy nie poniósł konsekwencji prawnych i moralnych. Co więcej, czują się również odrzuceni przez matki, które nie podejmowały działań, by ochronić dziecko.

Innym przykładem traumatycznych przeżyć może być przemoc, przy czym nie ma większego znaczenia, jaki był jej rodzaj (fizyczna, emocjonalna, ekonomiczna, seksualna), ponieważ każda prowadzi do spustoszenia w psychice osoby, która jej doświadczyła lub doświadcza. Tak rozumiane poczucie wyrządzonej krzywdy prowadzi do wielu zaburzeń zachowania, czasem nawet do zaburzeń osobowości.

Drugi rodzaj doznanych krzywd nie jest aż tak traumatyczny, ale również stanowi źródło silnych negatywnych przeżyć. Przykładem niech będzie historia nastolatki, która pod wpływem negatywnej opinii swego byłego chłopaka na temat jej wyglądu próbowała popełnić samobójstwo.

Trzecia grupa związana jest z kolei z subiektywnym odczuwaniem krzywdy doznawanej np. w pracy (nieotrzymanie awansu, obiecanej podwyżki, udziału w projekcie itp.) czy w relacji z sąsiadami (choćby uciążliwy remont czy rozpowszechniane na nasz temat przykre plotki).

Ja My Oni „Odkryj swoje ja” (100078) z dnia 03.02.2014; Nie dać się samemu sobie; s. 37
Reklama