Niemoc mowy
Afazja, czyli niemoc mowy. Co się dzieje, gdy mózg ma problem z językiem
Czym jest afazja i jak się objawia?
Terminem afazja określa się trudności w komunikacji językowej wynikające zazwyczaj z uszkodzenia lewej półkuli mózgu. Dotyczą one w większości przypadków nie tylko mówienia i rozumienia mowy, ale również czytania i pisania oraz ogólnych zdolności komunikacyjnych. Osoba z afazją niekiedy nie potrafi tego, co ma na myśli, zademonstrować gestem czy narysować. Może także mieć kłopot ze zrozumieniem złożonych konstrukcji gramatycznych typu: „Zanim zadzwonimy do Krysi, ugotujemy obiad”. Nie dostrzega, że w zdaniu odwrócono relację czasową – to, co ma nastąpić później, zostało powiedziane na początku.
Afazja sama w sobie nie jest oddzielną jednostką chorobową. To zespół objawów, który może być skutkiem udaru mózgu, urazu czaszkowo-mózgowego, zapalenia mózgu (szczególnie opryszczkowego) lub też guza mózgu.
Kiedy najtrudniej jest rozpoznać afazję?
W przypadku, kiedy mamy do czynienia z jej odmianą płynną. W niepłynnej bowiem pierwszą zauważalną cechą jest obniżenie płynności mowy. Kłopot jest także w opryszczkowym zapaleniu mózgu, które może rozpocząć się infekcją wirusową przypominającą grypę. Objawy narastają z dnia na dzień. Człowiek mówi dużo i płynnie, lecz w jego wypowiedziach brakuje słów treściowych, czyli rzeczowników. Trudno zatem zrozumieć, co chce przekazać, ale mimo że przekazuje niewiele informacji, sprawia wrażenie nawet sprawniejszego w mowie niż osoba zdrowa mówiąca w nierównym tempie. A nawet gdy pojawia się diagnoza, łatwo można ją zbagatelizować, uznając, że skoro on tak dobrze mówi, to pewnie nie jest z nim tak źle. Osoby z afazją płynną mają zaś znacznie większe trudności z rozumieniem kierowanych do nich komunikatów. Najwięcej informacji co do rozumienia treści wypowiedzi przez chorego mogą dostarczyć rozmowy telefoniczne, kiedy rozmowa odbywa się bez kontekstu tu i teraz i dotyczy np.