„Cześć skurwysynku” – przywitał przedstawiciela handlowego jeden z ważnych klientów. Gość był wściekły, jednak zrobił dobrą minę do złej gry, bo bał się spadku sprzedaży. Jednak klient za każdym kolejnym razem witał go w ten sam sposób. W końcu handlowiec – były zapaśnik – nie wytrzymał. Wziął go za fraki i wrzasnął: „Jeszcze raz tak się do mnie odezwiesz, to cię tak pier…ę, że się nie pozbierasz”. Na co usłyszał pojednawcze: „Dlaczego się, kolego, denerwujesz? Ja tak mówię do wszystkich”.
Ileż razy zdarzyło ci się zachować podobnie jak człowiek opisany w książce Wojciecha Hamana i Jerzego Guta „Handlowanie to gra”? Ile razy zamiast powiedzieć wprost, że czyjeś zachowanie ci nie odpowiada, z jakiegoś powodu tłamsiłeś to w sobie, by później wybuchnąć? Zastanów się dobrze, bo to ważne pytanie. Zachowania bierne mają bowiem poważne skutki uboczne. Podobnie zresztą jak agresywne oraz biernoagresywne.
Osoby przewlekle reagujące w sposób bierny kumulują w sobie negatywne emocje, co często prowadzi do reakcji nieadekwatnie agresywnej w stosunku do bodźca ją prowokującego. Na przykład żona, która potulnie znosi codzienne przytyki męża, w odpowiedzi na jego prośbę, żeby na przyjęciu firmowym nie przeholowała z alkoholem, bo chce zrobić dobre wrażenie na prezesie, nie wytrzymuje. Oblewa go zawartością swojego kieliszka, wykrzykuje, że ma dość tego, że ów pozuje na eleganckiego dżentelmena, a tak naprawdę jest prostakiem, który odreagowuje stres poprzez codzienne „gnojenie” własnej żony. Koniec tej szopki! – rzuca na odchodnym, po czym wybiega z przyjęcia.
Typ bierny charakteryzuje się unikaniem konfrontacji.