1865 – zakonnik Grzegorz Mendel przedstawił podstawowe zasady dziedziczenia (na podstawie swojej pracy nad roślinami powstałymi ze skrzyżowania różnych odmian tego samego gatunku).
1869 – Friedrich Miescher odkrył w jądrach komórek substancję, która jest kwasem i zawiera fosfor; nazwał ją nukleiną.
1909 – Wilhelm Johannsen po raz pierwszy użył terminu gen, skracając wprowadzone w 1900 r. przez Hugo de Vriesa określenie pangen (słowem tym nazwał mendlowskie jednostki warunkujące przekazywanie cech).
1911 – Thomas Morgan ustalił, że geny znajdują się w chromosomach jąder komórkowych; są w nich ułożone jeden za drugim jak koraliki w naszyjniku.
1944 – Oswald Avery określił DNA jako główny nośnik genów; wraz z Colinem MacLeodem i Maclyn McCarthy wykazał, że przenosząc DNA z bakterii do bakterii, przenosi się jednocześnie cechy genetyczne.
1950 – Erwin Chargaff odkrył, że w składzie DNA jest dokładnie tyle samo adeniny i tyminy oraz cytozyny i guaniny.
1953 – Francis Crick i James Watson, opierając się na wynikach badań i zdjęciach Maurice’a Wilkinsa oraz Rosalind Franklin, przedstawili strukturę DNA składającą się z podwójnej helisy.
1958 – Matthew Meselson i Franklin Stahl opisali replikację DNA, potwierdzając wcześniejszy dogmat, że informacja z nici DNA zostaje przepisana na RNA, a następnie wykorzystywana do produkcji białek.
1966 – Marshall Niremberg i Har Khorana odkryli kod genetyczny, czyli ustalili sposób, w jaki informacja o budowie białek zostaje zapisana w DNA.
1973 – Stanley Cohen i Herbert Boyer dokonali modyfikacji genetycznej, przedstawiając pierwsze rekombinowane geny z bakterii.