Genetyka może poszczycić się okazałą liczbą Nagród Nobla przyznanych za odkrywanie jej tajemnic. Pierwszym laureatem był w 1933 r. Thomas H. Morgan, który zlokalizował geny na chromosomach. Potem dołączyli do tego grona m.in. odkrywcy helisy DNA (w 1962 r.), kodu genetycznego (w 1968 r.) i metod sekwencjonowania (w 1980 r.). W XX w. Nagrody Nobla za badania mające związek z genetyką przyznano w sumie 17 razy, od początku XXI w. – już siedmiokrotnie. W tym stuleciu otrzymali je: 2002 r. – Kurt Wutrich, John Fenn, Koichi Tanaka za analizę białek i stworzenie fundamentów proteomiki. 2002 r. – Sydney Brenner, Robert Horvitz, John E. Sulston za odkrycia dotyczące genetycznej regulacji rozwoju organów i programowanej śmierci komórki (apoptozy). 2006 r. – Andrew Z. Fire, Craig C. Mello za poszerzenie wiedzy na temat kontroli przekazywania informacji genetycznej w komórkach i wyciszania genów przez RNA. 2007 r. – Mario R. Capecchi, Martin J. Evans i Oliver Smithies za odkrycia zasad rząd