Jeśli świat, jaki znaliśmy, dobiegł końca, to potrzebne są nowe projekty organizacji życia społecznego, politycznego, gospodarczego. Nawet takie, które mogą wydawać się utopijne, absurdalne z punktu widzenia świata, który odchodzi.
Czarne scenariusze znamy doskonale. Różnymi wariantami apokalipsy karmi nas nieustannie kultura popularna, tak jakby to właśnie miało być jedynym możliwym zwieńczeniem epoki postępu technicznego i cywilizacyjnego. Bo nawet jeśli unikniemy katastrofy ekologicznej, to za cenę oddania się władzy maszyn i sztucznej inteligencji. Za tymi wizjami stoją poważne argumenty ekspertów i naukowców badających, ile surowców jeszcze zostało, ile jeszcze Ziemia jest w stanie zmieścić odpadów po ludzkiej aktywności.
