Prolog: Kryzys rzeczywistości

4 kwietnia 2017

Nie sposób przewidywać tego, co będzie, nawet jeśli przyjmie się założenie katastrofizmu oświeconego głoszącego, że pewne jest to, co niemożliwe. Mirosław Gryń / Polityka

„Pewne jest to, co niemożliwe”. Po zajęciu Krymu przez Rosjan, po zwycięstwie Donalda Trumpa w Stanach Zjednoczonych, po decyzji Brytyjczyków, by opuścić Unię Europejską – zasada ta staje się regułą rządzącą światem. Witajcie w interregnum, czasach bezkrólewia.

Wiek XXI rozpoczął się 11 września 2001 r. Cały świat uczestniczył za pośrednictwem mediów w ponurym wydarzeniu rozgrywającym się w Nowym Jorku i Waszyngtonie. Kto widział obrazy samolotów pasażerskich wbijających się w wieżowiec World Trade Center, walących się budynków, skaczących na pewną śmierć ludzi, nigdy nie zapomni grozy tego spektaklu. A widzieli wszyscy, wszak żyjemy w Globalnej Wiosce.

Pojęcie to wprowadził w obieg w latach 60. XX w.

Niezbędnik Inteligenta „Wielkie POST" (100118) z dnia 03.04.2017; Prolog; s. 6

Edwin Bendyk

Pisarz, publicysta i szef działu Nauka w „Polityce”. Zajmuje się tematyką cywilizacyjną – modernizacja, cyfrowa rewolucja, ekologia – to problemy, którym poświęca większość tekstów. Autor książek: „Zatruta studnia. Rzecz o władzy i wolności” (2002 r.), „Antymatrix. Człowiek w labiryncie sieci” (2004 r.), „Miłość, wojna, rewolucja. Szkice na czas kryzysu” (2009 r.), „Bunt w sieci” (2012 r.). W 2014 r. wspólnie z Jackiem Santorskim i Witoldem Orłowskim opublikował książkę „Jak żyć w świecie, który oszalał”. Prowadzi popularnego bloga „Antymatrix II. Z dziennika kogniwojażera”. Jest także wykładowcą akademickim i szefem Centrum Badań nad Przyszłością w Collegium Civitas oraz zastępcą redaktora naczelnego magazynu „Kultura i rozwój”, członkiem Polskiego PEN Clubu, European Council on Foreign Relations i zarządu fundacji im. Stefana Batorego. Zasiada w Radzie Fundacji Nowoczesna Polska, należy do rady programowej Zielonego Instytutu.