1. To nie ona wygrała
Edyta Górniak podbija Eurowizję, 30 kwietnia 1994 r.
Nasz debiut na Konkursie Piosenki Eurowizji. Sytuacja symboliczna. Wielkie ambicje. 21-letnia Edyta Górniak została wybrana mimo braku solowego repertuaru, za to jako gwiazda fantastycznie przyjmowanego musicalu „Metro”. Praca nad piosenką trwała wiele tygodni – poza ostatecznie wybranym „To nie ja!” Stanisława Syrewicza z tekstem napisanym przez Jacka Cygana rozważano utwór mało wówczas znanego Piotra Rubika. Górniak przyjechała do Dublina chora, a na próbie zaśpiewała jedną zwrotkę po angielsku (tekst powstał bez wiedzy Cygana), za co groziła jej dyskwalifikacja. Ostatecznie piosenkę dopuszczono do finału i zajęła drugie miejsce za triumfującą trzeci raz z rzędu Irlandią. Menedżer artystki Wiktor Kubiak był podobno przeciwny występowi, ale chciał, żeby Górniak szybko rozpoczęła karierę za granicą, stąd zapewne ta próba z angielskim. Ostatecznie „To nie ja!” okazało się największym polskim sukcesem na Eurowizji, choć wtedy nasza prasa komentowała utwór w kontekście skandalu – izraelski kompozytor Joni Nameri oskarżył Syrewicza o plagiat, tyle że do pozwu nie doszło. BCH
2. Owsiak rzuca hasło
Pierwszy Przystanek Woodstock, 15 lipca 1995 r.
W Czymanowie nad Jeziorem Żarnowieckim ruszyła pierwsza edycja wymyślonego przez Jurka Owsiaka festiwalu. Impreza wzorowana na legendarnym amerykańskim Woodstocku z 1969 r. odbyła się pod hasłem „Miłość – Przyjaźń – Muzyka”. Przyjechało 30 tys. fanów, którym (w większości) hipisowski mit niewiele mówił. Propozycja była jednak tym atrakcyjniejsza, że już rok wcześniej, po zadymach, było wiadomo, nie odbędzie się „Jarocin”.