Nigdy nie było takiego składu i nigdy nie było takiego połączenia sił jak to portugalsko-polskie na płycie „Fado”. Nigdy też nie było takiego fado.
Jego cała kariera zrosła się z występem w serialu „07 zgłoś się”. Można tylko żałować, że nie dostał szansy sprawdzenia się w poważniejszym repertuarze. Ale rola porucznika Borewicza zapewniła mu trwałe miejsce w historii polskiej popkultury.
Zabolało lekceważenie, dawanie i odbieranie nadziei, brak merytorycznego, epidemiologicznego uzasadnienia dla odroczenia restartu kultury. Dlatego do rządu i ministerstw płyną kolejne apele, listy otwarte i petycje.
Niemało hałasu w środowisku muzycznym narobiła ostatnio reklama firmy McDonald’s, w której pada tytuł jednego z najbardziej znanych dzieł XX w. Pada w pejoratywnym tonie.
Ten serial jest o docieraniu powolutku do tego, kim się jest i czego się chce – o pracy nad „Sexify” opowiadają twórcy serialu Kalina Alabrudzińska i Piotr Domalewski.
O tym, co wynika z tegorocznych wskazań oscarowych i kształtu samej ceremonii, dyskutujemy w podkaście kulturalnym „Polityki”.
Ceremonia zapowiadała się na niestandardową, przełomową, zaskakującą i na swój sposób przewidywalną. Królem gali został „Nomadland”, poetycki dramat społeczno-psychologiczny.
Film „Nomadland” w reżyserii Chloé Zhao, faworyt tegorocznej stawki, zdobył trzy statuetki. Ale gala w Los Angeles była przede wszystkim manifestem na rzecz czarnoskórych twórców. I nie tylko twórców.
Oscarowe emocje jeszcze przed nami, za to poznaliśmy już najgorsze filmy ubiegłego roku. W Hollywood wręczono Złote Maliny, wiemy też, które rodzime produkcje zasłużyły na Węże.
Badania czytelnictwa przyniosły najlepszy wynik od sześciu lat, ale jeszcze nie ma powodów do wyraźnego optymizmu.