Patotransplantacja
Po lekturze artykułu „Patotransplantacja” red. Agnieszki Sowy
Rektor Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego prof. dr hab. Mirosław Wielgoś przerwał milczenie 12 dni po publikacji, zarazem ostatniego dnia urzędowania. Nie przysłał sprostowania, nie zażądał publikacji. Nie podważa żadnych opisanych w artykule faktów. (Próbował to zrobić szef Kliniki prof. Maciej Kosieradzki, przynosząc osobiście do redakcji listę 12 zarzutów do artykułu, ale po dwóch dniach wycofał się i poprosił redakcję mailem o niepublikowanie oświadczenia). Również dyrektorka Szpitala Klinicznego Dzieciątka Jezus Marzena Kowalczyk w nadesłanym oświadczeniu nie prostuje żadnych przedstawionych w tekście informacji.
Nie zaprzeczając konkretnym stwierdzeniom, zarówno rektor, jak i dyrektorka SKDJ oskarżają mnie o brak etyki i warsztatu dziennikarskiego, nierzetelność, stronniczość i brak obiektywizmu. Rektor swoje zarzuty kieruje do Rady Etyki Mediów.
Dokumenty
W obu pismach powtarza się stwierdzenie, że „opisane w artykule okoliczności są w przeważającej mierze nieprawdziwe”. Tyle że wszystko, co jest zawarte w materiale, ma umocowanie w dokumentach: w trzech protokołach pokontrolnych (dwóch Ministerstwa Zdrowia i jednym NFZ) oraz w dwóch z kontroli wewnętrznych prof. Chmury (którego wnioski całkowicie potwierdziły kontrole zewnętrzne). Ministerstwo Zdrowia powołało do przeprowadzenia kontroli autorytety w dziedzinie transplantologii: prof. dr. hab. Lecha Cierpkę, konsultanta krajowego w dziedzinie transplantologii, dr. Pawła Chudobę, ówczesnego przewodniczącego Krajowej Rady Transplantacyjnej, oraz dr Izabelę Uchrynowską-Tyszkiewicz, zastępczynię dyrektora Krajowego Centrum Bankowania Tkanek i Komórek. Nie tylko potwierdzili oni ustalenia prof. Chmury, ale i wykazali dużo więcej nieprawidłowości na każdym etapie leczenia chorej.