Twarde materiały i glina. Najstarsze znane ślady pisma chińskiego, pochodzące z XIII w. p.n.e. inskrypcje na kościach wróżebnych z czasów dynastii Shang, ryto na łopatkach wołu i skorupach żółwi. Przez trzy wieki zapisywano w ten sposób przede wszystkim wróżby. Sięgano także po inne twarde materiały, jak brąz, kamień, nefryt, na pewno używano materiałów nietrwałych, jak drewno czy bambus. Za kolejnej dynasti – Zhou, brąz zastąpił kości w roli materiału piśmienniczego wyższej klasy.
Pomocnik Historyczny
„Historia Chińczyków”
(100055) z dnia 05.09.2012;
JĘZYK I KULTURA;
s. 48
