Cudzoziemcy w powstaniu. Niedoszłe legiony

Komitet Centralny Narodowy (a następnie Rząd Narodowy) liczył, że powstanie otrzyma realną pomoc ze strony rewolucjonistów rosyjskich, włoskich i węgierskich.

Piotr Miecik/Forum Francois Rochebrune, organizator tzw. żuawów śmierci, generał powstańczy.

Z ROSJANAMI. Już we wrześniu 1862 r. wysłannicy KCN zawarli z Aleksandrem Hercenem i Michałem Bakuninem porozumienie o współdziałaniu w czasie powstania, co potwierdził układ z organizacją Ziemla i Wola z 5 grudnia 1862 r., który miał charakter konwencji sojuszniczej Tajemnego Państwa Polskiego z Komitetem Wolnej Rosji. Obie strony zdawały sobie sprawę, iż szanse na wywołanie rewolucji w Rosji są znikome, tym niemniej chciano utworzyć przy boku wojsk powstańczych rosyjską drużynę, zbrojny oddział Wolnej Rosji, o czym marzył zwłaszcza Bakunin.