Pomocnik Historyczny

Osiedlenie

„Przyjęcie Żydów do Polski 1096”; obraz olejny Jana Matejki z 1889 r. „Przyjęcie Żydów do Polski 1096”; obraz olejny Jana Matejki z 1889 r. Piotr Legier / Muzeum Narodowe w Warszawie
Pierwsi Izraelici, którzy pojawili się na polskich ziemiach, byli kupcami. Trafili nad Wisłę przemierzając wielkie szlaki łączące Europę Zachodnią ze światem islamu.
Św. Wojciech upomina księcia czeskiego Bolesława II, że godzi się na handel niewolnikami; fragment drzwi gnieźnieńskich.Wiesław Zieliński/EAST NEWS Św. Wojciech upomina księcia czeskiego Bolesława II, że godzi się na handel niewolnikami; fragment drzwi gnieźnieńskich.

Handel niewolnikami. Środkowo-wschodnie połacie Europy, w tym Słowiańszczyzna Zachodnia, od mniej więcej VII w. zaczęły czynnie włączać się w wymianę gospodarczą z resztą kontynentu, pośrednio z basenem Morza Śródziemnego i rychło ze światem arabskim. Spowodowało to zainteresowanie tym obszarem kupców – żydowskich, arabskich, chazarskich, frankijskich i ruskich. Zbiegło się to w czasie z krzepnięciem struktur państwowych w regionie, niezbędnych dla zapewnienia bezpieczeństwa na drogach, i powstaniem możnowładczej elity zainteresowanej zyskami z handlu. Stopniowo obszar położony w dorzeczu górnej Wisły włączał się w sieć szlaków wiążących zachód Europy z Morzem Czarnym, Krymem, deltą Wołgi, państwami muzułmańskimi w Azji Środkowej i cesarstwem bizantyjskim. Wożono nimi przede wszystkim niewolników wykorzystywanych w świecie islamu w wojsku, jako służba domowa, a także jako strażnicy w haremach; transportowano też cenione przez zamożnych muzułmanów futra, broń.

Najważniejszym w tej części kontynentu ośrodkiem handlu była Praga. W czeskiej stolicy krzyżowały się drogi łączące targ w Krakowie oraz jarmarki i saliny węgierskie z ośrodkami wymiany na Rusi, przede wszystkim z Kijowem, a także z gminami niemieckimi, skąd pochodziła przynajmniej część izraelickich kupców.

Notabene: obecność wielu niewolników na targowiskach Europy Środkowej sprawiła, że etniczna nazwa Słowian, zniekształcona w łacinie na sclavus, stała się również źródłem wyrazów oznaczających niewolnika w językach romańskich i germańskich.

Pomocnik Historyczny „Historia Żydów polskich” (100070) z dnia 01.04.2013; Polin; s. 9
Reklama