Z tradycyjnym żydowskim ubiorem kojarzy się przede wszystkim chałat (arab. chilat), zwany też kapotą. Była to długa szata z szalowym kołnierzem, zapinana z przodu na guziki. Początkowo (XVII/XVIII w.) chałaty szyto z kolorowych tkanin, jednak stopniowo zaczął dominować kolor czarny jako przejaw tendencji ascetycznych. W XIX w. czarny chałat stał się strojem powszechnym, jednoznacznie kojarzonym z odłamem ortodoksyjnym i ruchem chasydzkim.
To artykuł, do którego dostęp mają nasi cyfrowi prenumeratorzy
Chcesz czytać dalej ten tekst?
Chcesz mieć nieograniczony dostęp do wszystkich płatnych artykułów na Polityka.pl i innych korzyści?
Wypróbuj za 1 zł