Pięć etapów ochrzczenia. W 55. rozdziale IV księgi swojej Kroniki Thietmar z Merseburga tak podsumowuje wysiłki Dobrawy, żony Mieszka I z czeskiej dynastii Przemyślidów: „Pracowała więc nad nawróceniem swego małżonka i wysłuchał jej miłościwy Stwórca [I]. Jego nieskończona łaska sprawiła, iż ten, który Go tak srogo prześladował, pokajał się i pozbył na ustawiczne namowy swej ukochanej małżonki jadu przyrodzonego pogaństwa, chrztem świętym zmywając plamę grzechu pierworodnego [II]. I natychmiast w ślad za głową i swoim umiłowanym władcą poszły ułomne dotąd członki spośród ludu i w szatę godową przyodziane, w poczet synów Chrystusowych zostały zaliczone [III]. Ich pierwszy biskup Jordan [IV] ciężką miał z nimi pracę, zanim niezmordowany w wysiłkach, nakłonił ich słowem i czynem do uprawy winnicy Pańskiej [V]”.
Według Thietmara wydarzenia przebiegły więc w pięciu etapach (zaznaczyłem je w jego tekście cyframi rzymskimi): I. ślub z Dobrawą i jej namowy (działalność); II. chrzest Mieszka; III. chrzest jego ludu; IV. powołanie biskupstwa; V. zakończona sukcesem działalność ewangelizacyjna Jordana, pierwszego biskupa – ordynariusza. Kronikarz pomylił się niewiele, zasadniczo tylko w jednym: to nie namowy Dobrawy miały decydujący wpływ na decyzję Mieszka o ochrzczeniu się. Została ona podjęta wcześniej, a małżeństwo z czeską księżniczką stanowiło tylko jej konsekwencję.
Przyjazd Dobrawy. Niedługo po 963 r. (w grę wchodzą lata 964–966) Dobrawa wyruszyła do Mieszka. Ze względu na przejezdność dróg musiało to mieć miejsce albo zimą (styczeń–luty?