Aklimatyzacja – okres od 2 do 6 tygodni bezpośrednio po zrzucie, podczas którego cichociemni, przebywając w Warszawie, przyzwyczajali się do warunków życia w okupowanej Polsce. Był to również czas oczekiwania na przydział organizacyjny w szeregach AK. Podczas aklimatyzacji cichociemnym stale towarzyszyły opiekujące się nimi tzw. ciotki. Bastion – duża placówka odbiorcza, która była w stanie przyjąć jednocześnie zrzut z kilku samolotów. Battle dress – brytyjski mundur polowy, wykorzystywany również przez stacjonujące w Wielkiej Brytanii Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie. W zasobnikach zrzucanych do Polski mundury polowe wypełniały luźne miejsca, chroniąc pozostały ekwipunek. W oddziałach partyzanckich w battle dressach występowali bardzo często cichociemni. Burza – operacja wojskowa skierowana przeciwko Niemcom w końcowej fazie okupacji, przed wkroczeniem wojsk sowieckich (rozpoczęta 4 stycznia 1944 r.). AK miała wyzwalać należące do II RP tereny i przyjmować na nich Armię Czerwoną jako gospodarz i przedstawiciel prawomocnego rządu. Ciotki – pracownice Referatu Ewakuacji Personalnej Ewa-Pers Wydziału Zrzutów Oddziału V (Łączności) Komendy Głównej AK. Odpowiadały za przygotowanie lokali kontaktowych (tzw. londyńskich) i lokali bezpiecznych oraz ekwipunku dla cichociemnych. Opiekowały się i były przewodniczkami cichociemnych podczas ich aklimatyzacji w okupowanej Warszawie. Eureka, S-fon – urządzenia radiotelefoniczne służące do łączności ziemia–samolot. Ich zadaniem było naprowadzanie nad zrzutowisko. Cichociemni zapoznawali się z tymi aparatami podczas kursów odprawowych. Ewa-Mat – kryptonim Referatu Ewakuacji Materiałowej Wydziału Zrzutów Oddziału V (Łączności) Komendy Głównej AK. Do zadań referatu należało podejmowanie desantowanych zasobników oraz zapewnienie transportu pozyskanej broni i ekwipunku do magazynów konspiracyjnych. Ewa-Pers – kryptonim Referatu Ewakuacji Personalnej Wydziału Zrzutów Oddziału V (Łączności) Komendy Głównej AK. Zadaniem żołnierzy referatu była ewakuacja cichociemnych z miejsca lądowania i opieka nad nimi w pierwszym okresie ich pobytu w kraju (jesienią 1942 r. zadanie to przejął Referat Ptaszki U). W skład referatu wchodziły tzw. ciotki. Referat odpowiadał za przygotowanie bezpiecznych lokali oraz ekwipunku dla cichociemnych. Firma – konspiracyjne określenie na AK. Gwoździe – specjalne metalowe puszki w kształcie stożka, przystosowane do transportu pieniędzy dla AK. Cichociemni podczas skoku trzymali gwoździe w kieszeniach. W razie zagrożenia w łatwy sposób można było je ukryć, wdeptując w ziemię. Intonacja – kryptonim sezonu przerzutów powietrznych od sierpnia 1942 r. do kwietnia 1943 r. W tym okresie do Polski wystartowało 65 samolotów, z czego 42 wykonały zadanie. Wysłano do kraju 119 skoczków (3 zginęło podczas lotu, 1 podczas skoku), 49,5 t sprzętu oraz pieniądze. Irvin QD – brytyjski spadochron szczelinowy wykorzystywany m.in. przez 1. Samodzielną Brygadę Spadochronową i cichociemnych. Zbudowany był z okrągłej, 8-metrowej, jedwabnej czaszy połączonej linkami z uprzężą i pokrowcem. Spadochron przystosowany był do skoków z wykorzystaniem liny statycznej (desantowej), co umożliwiało skok z niskiej wysokości (ok. 300 m). Izba, Leta, Park – kryptonimy Wydziału Techniczno-Legalizacyjnego Oddziału I (Organizacyjnego) Komendy Głównej AK. Jednostka odpowiadała za zaopatrywanie w nielegalne dokumenty wszystkich komórek KG AK z wyjątkiem Oddziału II (Wywiadu). Do zadań legalizacyjnych przydzielono trzech cichociemnych. Kedyw – kryptonim Kierownictwa Dywersji, pionu AK, odpowiedzialnego za prowadzenie nieregularnej walki z Niemcami na terenie całego okupowanego kraju. Utworzony 22 stycznia 1943 r. Kedyw zastąpił działające wcześniej: Wachlarz i Związek Odwetu. Kociaki – konspiracyjne określenie 28 spadochroniarzy – cywilnych kurierów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych do Delegatury Rządu RP na Kraj. Nazwa pochodziła od nazwiska ministra spraw wewnętrznych prof. Stanisława Kota. Kosz – konspiracyjne określenie zrzutowiska z czuwającą placówką odbiorczą. Kurs korzonkowy – szkolenie mające na celu naukę kilkutygodniowego bytowania i przetrwania w terenie przygodnym w ekstremalnych warunkach. Organizowany był w górzystych rejonach Szkocji przez 1. Samodzielną Brygadę Spadochronową. Kurs odprawowy – szkolenie, które przygotowywało cichociemnych do życia w okupowanej Polsce. Początkowo były to wykłady nt. zasad życia w konspiracji. Legenda – cichociemni podczas ostatniego szkolenia (kursu odprawowego) przygotowywali własne legendy. Był to zbiór fałszywych dokumentów oraz informacji o zawodzie i innych aspektach życia, związanych z tożsamością, w którą mieli wcielić się w okupowanej Polsce na wypadek niemieckiej kontroli. Małpi Gaj – zwyczajowa nazwa ośrodka wstępnego szkolenia spadochronowego 1. Samodzielnej Brygady Spadochronowej w Largo House. W zorganizowanym w czerwcu 1941 r. ośrodku stanęła m.in. wieża spadochronowa. Był to pierwszy tego typu obiekt w Wielkiej Brytanii. Melina – mieszkanie lub dom wynajęte bądź udostępnione nieodpłatnie na potrzeby działań konspiracyjnych. Meliny przygotowywane w pobliżu zrzutowisk służyły za schronienie dla podjętych cichociemnych. Odwet – kryptonim sezonu przerzutów powietrznych od sierpnia 1944 r. do lipca 1945 r. W operacji wzięło udział 400 samolotów, z czego 227 załóg wykonało zrzuty. Wysłano 38 spadochroniarzy (1 zginął podczas skoku), 355 t sprzętu oraz pieniądze. Część zrzutów została skierowana jako pomoc dla powstania warszawskiego. Placówka odbiorcza – grupa specjalnie zaprzysiężonych żołnierzy ZWZ-AK, odpowiedzialnych za ochronę zrzutowiska i zapewnienie bezpieczeństwa lądowania i odbioru cichociemnych oraz sprzętu. Każdej placówce towarz