Rysunek ołówkiem na drzwiach celi 21 w Bloku Śmierci w obozie Auschwitz odkrył w 1965 r. były więzień obozu Karol Świętorzecki. Jego autor, cichociemny Stefan Jasieński, „Alfa”, „Urban”, wysłany z misją specjalną do Oświęcimia, nie dotrwał do ofensywy Armii Czerwonej i poniósł śmierć w niewyjaśnionych okolicznościach między 4 a 7 stycznia 1945 r. W przeddzień śmierci w Auschwitz narysował na drzwiach celi całe swoje życie. Herb rodowy Jasieńskich – Dołęga (na fot. nr 1), księga (2), przyrządy kreślarskie (3). Symbole młodości, którą spędził w Wilnie, Nakle i Warszawie. Jasieński urodził się w 1914 r. w Wilnie w rodzinie o patriotycznych tradycjach (jego dziad był powstańcem styczniowym). Po ukończeniu gimnazjum w Warszawie rozpoczął w 1932 r. studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej; okres ten symbolizuje także tzw. cyrkiel, czyli widoczny pod księgą monogram korporacji akademickiej Arkonia (4). Szabla (5), lanca (6), koń (7). Studia przerwał w 1937 r. i rozpoczął służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu. W 1938 r. wrócił na studia, ale ich nie skończył. Przeszkodziła wojna. Motocykl (8). Kampanię 1939 r. odbył w szeregach 1. Pułku Strzelców Konnych, wchodzącego w skład Brygady Pancerno-Motorowej. W ramach szwadronu rozpoznawczego motocyklistów przeszedł szlak bojowy z Garwolina w rejon Tomaszowa Lubelskiego, gdzie został ranny. Udało mu się uniknąć niewoli i przedostał się do Francji. Za walki września dowódcy wnioskowali o Krzyż Walecznych. Jednak w sytuacji, jaka się wytworzyła w warunkach klęski, nie zdążono mu go wręczyć. Czołg (9) i pies (10). Wiosną 1940 r. Jasieński wziął udział w kampanii francuskiej, walcząc w 10. Brygadzie Kawalerii Pancernej. Znowu doświadczył goryczy klęski. Przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie odtwarzano jego jednostkę, tym razem pod dowództwem płk. Stanisława Maczka. Z tamtych czasów zachowało się zdjęcie autorstwa Stefana Bałuka, na którym Jasieński prezentował sztandar 10. Brygady Brytyjskiej parze królewskiej. Służba w Szkocji nie dawała mu jednak satysfakcji, chciał walczyć. W maju 1942 r. został powołany na kurs skoczków spadochronowych. Przeszedł przeszkolenie wywiadowcze. Okres angielski i szkocki symbolizuje nie tylko czołg 10. Brygady Pancernej (typ Cromwell), ale także popularny w Wielkiej Brytanii chart wyścigowy. Pies nieprzypadkowo ma numer startowy 4. W dni wolne od szkoleń cichociemni chodzili także na wyścigi chartów, a Jasieńskiemu i kilku kolegom udało się wygrać 40 funtów dzięki obstawieniu psa z tym numerem. Bombowiec (11), Znak Spadochronowy (12) i skoczek (13). Do Polski skoczył nocą z 13 na 14 marca 1943 r. w rejonie Koniecpola w pow. włoszczowskim. Po wylądowaniu czwórka cichociemnych została natychmiast przejęta przez oddział osłonowy AK i po krótkim odpoczynku wyekspediowana do Warszawy. Jasieński używał wówczas pseudonimu „Alfa”. Po miesięcznej aklimatyzacji ruszył do rodzinnego Wilna, gdzie rozpoczął działalność w Wydziale II (wywiad) Komendy Okręgu Wileńskiego AK. Zajmował się rozpracowaniem ruchu niemieckich wojsk przemieszczających się na front wschodni. W listopadzie 1943 r. został ściągnięty do Warszawy i powierzono mu funkcję szefa komórki zabezpieczającej działalność sieci wywiadowczych na wschodzie. Można się domyślać, że niezbyt to odpowiadało temperamentowi „Alfy”, który chciał czynnie walczyć z wrogiem. W lipcu 1944 r. Jasieński został wysłany z misją specjalną w rejon Oświęcimia. Miał przeprowadzić rozpoznanie wywiadowcze okolic obozu, sił niemieckich i skoordynować przygotowania do uderzenia zbrojnego na Auschwitz-Birkenau w przypadku, gdyby Niemcy podjęli decyzję o wymordowaniu więźniów. Tym samym dowódca AK gen. Tadeusz Bór-Komorowski uznał swój wcześniejszy plan wyzwolenia obozu siłami oddziałów partyzanckich za nierealny. Pomysł zapobieżenia masakrze ok. 100 tys. więźniów miał nikłe szanse powodzenia. Mimo to dowódcy uznali przygotowanie akcji za sprawę przyzwoitości. Jasieński rozpoczynał więc trudną, o ile nie beznadziejną misję. Wyjeżdżając na południe, przyjął nowy pseudonim – „Urban”. Zderzał się z nieznaną rzeczywistością, gdyż Oświęcim był częścią III Rzeszy, inaczej zarządzaną niż znane mu Warszawa czy Wilno. W dodatku mozolnie zdobywał zaufanie miejscowych konspiratorów. Niewielu było gotowych od razu zaufać przybyszowi z Warszawy. Oczekiwali co prawda pomocy KG AK, ale przede wszystkim w dostawach zaopatrzenia, broni, no i w postaci desantu polskich wojsk spadochronowych, który miał spaść z nieba dla ratowania więźniów. Cichociemny był samotny, mógł liczyć na niewielu ludzi. Korzystał ze swego doświadczenia, zdolności rysowniczych i wywiadowczych kompetencji, sporządzając plany i mapy terenu. Rozmawiał z dowódcą Okręgu Śląskiego Zygmuntem Janke, „Walterem”, na którym zrobił jak najlepsze wrażenie. Najważniejsze jednak były kontakty ze znającymi dobrze teren dowódcami oddziałów partyzanckich oraz z konspiracyjną Radą Wojskową Oświęcim. Za pomo