Ewolucja ustroju państwa za panowania Franciszka Józefa

Nie miał śmiałej wizji. Jako władca kierował się tym, co w danej chwili wydawało mu się najlepsze. Dla dynastii i cesarstwa. Nie zawsze były to wybory trafne.

BEW Franciszek Józef na portrecie Moritza Ledeliego, 1920 r.

U progu władzy

Rewolucja wstrząsa dynastią. Osiemnastoletni arcyksiążę Franciszek Habsburg z perspektywy wiedeńskiego dworu obserwował wybuch rewolucji 1848 r. Środowisko dworskie było zaskoczone tym, iż paryska rewolta odniosła sukces i już w marcu przeniosła się na ulice Wiednia. Wydarzenia toczyły się szybko; arcyksiążę z obserwatora stał się ich uczestnikiem. Wybuchła wojna Austrii z Królestwem Sardynii i Piemontu, zmierzającym do zjednoczenia Włoch; w kampanii na terenie Lombardii Franciszek otrzymał chrzest bojowy pod najlepszym z możliwych dowództwem – feldmarszałka Józefa Radetzky’ego.