Ubiór i rzeczy osobiste naczelnika
Garderoba Tadeusza Kościuszki
1. Czapka generalska. Nosił ją Tadeusz Kościuszko w wojnie z Rosją 1792 r.
2. Szabla. Kuta z żelaza, długości 83 cm, z końca XVIII w., używał jej jako naczelnik insurekcji.
3. Portfel. Skórzany, z zamkiem na klucz. Kościuszko używał go na co dzień pod koniec życia.
4. Para pistoletów. Przez długi czas była uznawana za prezent dla Kościuszki od George’a Washingtona, ponieważ ich nazwiska widnieją na lufach. Jednak pistolety wyprodukowano później, po 1815 r., prawdopodobnie na pamiątkę uzyskania przez USA niepodległości.
5. Mundur amerykański. Generalski uniform z czasów wojny o niepodległość, prezentowany na woskowej figurze w muzeum poświęconym Kościuszce w stanie Missisipi.
6. Sukmana. Uszyta z popielatego sukna wełnianego, według tradycji należała do naczelnika. Po bitwie pod Szczekocinami miał nią okryć rannego płk. Jana Burzyńskiego. Przechowała ją rodzina Burzyńskich na Wołyniu. Ofiarodawca tłumaczył Muzeum Narodowemu w Krakowie: „Stan zniszczenia tej świty (sukmany) zawdzięcza się srogości Rządu Rosyjskiego, przed którego okiem musiała ona niejednokrotnie w ziemi być przechowywaną”.
7. Mundur kadeta. Strój uczniów Szkoły Rycerskiej.
8. Granatowy surdut. Chodził w nim w Solurze. Do tego zakładał czarny krawat, buty z wyłogami, okragły kapelusz. Nie nosił odznaczeń, za to w dziurce guzikowej zatykał różę lub goździk. (Kościuszko w Solurze z dziećmi Zeltnera na obrazie z epoki).