Któż jestem, jeśli nie Litwin?
(W prośbie o przeniesienie do wojsk na Litwę, 1789 r.)
*
Pójdźcie ze mną! Czeka Was sława i słodka pociecha być zbawcami Ojczyzny.
(W czasie powstania, w odezwie do wojska, 1794 r.)
*
Kto nie jest z nami, jest przeciwko nam.
(W czasie powstania, w odezwie do sandomierzan, 1794 r.)
*
Wasz obrządek, wasza własność, wasze dochody w tej samej u nas są cenie, w jakiej naszych własnych kapłanów.
(W czasie powstania, z odezwy do duchowieństwa polskiego, greckokatolickiego, niemieckiego, zakonnego i świeckiego, 1794 r.)
*
Niech nie mówi Europa: „Polak prędki jest do zapalenia, prędszy do zrażenia się”. Niech raczej powiedzą Narody: „Polacy mężni są w przedsięwzięciu, nieustraszeni w przygodach, stali w dokonaniu”.
(W czasie powstania, w odezwie do narodu, 1794 r.)
*
Kto prawom posłusznym być nie chce, ten niewart wolności.
(W czasie powstania, w odezwie do ludu warszawskiego po zamieszkach i wieszaniu zdrajców bez sądu, 1794 r.)
*
Obym był raczej zapomniany, a Ojczyzna moja wolną została.
(W rozmowie z carem Pawłem I, 1796 r.)
*
Upraszam Jaśnie Oświeconą Mościa Xiężnę Dobrodzikę, abyś zatrzymała miejsce dla mnie na ogrodnika, gdyż to tylko pozostaje mnie z listu odebranego od Pana Potockiego, a spodziewam się zasłużyć na względy, utrzymując ogród w czystości i opatrzeniu dobrym drzewka...
(Do Izabeli Czartoryskiej po odebraniu od Stanisława Szczęsnego Potockiego listu, w którym ten podtrzymał pomysł czystek wśród oficerów i zakaz noszenia Orderu Virtuti Militari, 1792 r.