Kamieniami milowymi dziejów starożytnych Indii są epoki panowania rodzimych dynastii Maurjów i Guptów oraz króla Harszy.
Po przybyciu Ariów. Co najmniej kilka wieków zajęło utrwalanie się pozycji aryjskich przybyszów, którzy jako lud nomadyczny karczowali lasy i nad brzegami rzek zakładali niewielkie osady, stopniowo przystosowując się do osiadłego trybu życia. Podporządkowywali swojej władzy coraz rozleglejsze tereny, tworzyli na nich struktury administracyjne i powoli stawali się władcami małych aryjskich księstewek. Wraz ze wzrostem znaczenia poszczególnych organizmów państwowych dochodziło do rywalizacji pomiędzy ich władcami.
