Punktem przełomowym w dziejach japońskiej literatury było wprowadzenie do niej wątków realistycznych; nowoczesna powieść zastąpiła z reguły alegoryczne, estetyzujące opowieści, podane kwiecistym stylem.
Literatura klasyczna
Tradycja literacka okresu dworskiego. W kulturze dworskiej epoki Heian istniały obok siebie dwa style językowe: chiński i japoński. Oficjalne i urzędowe piśmiennictwo w tym pierwszym symbolizowało świat mężczyzn arystokratów, zaś literatura piękna tworzona w tym drugim reprezentowała styl kobiecy. Ten ostatni, uważany dzisiaj za klasykę literatury japońskiej, ukazywał przede wszystkim niezwykle elegancki i przepełniony kultem piękna świat życia codziennego na dworze.
