Szuba, żupan, kontusz – strój arcypolski

Mirosław Gryń/Polityka Polski strój narodowy.

I. W dobie renesansu

Wszelkie wzorce, także w dziedzinie mody, w tej epoce czerpali Polacy z Włoch. Niemałą rolę w ich adaptacji odegrał dwór królewski Zygmunta Starego i jego drugiej żony Bony Sforzy.

Popularnym męskim reprezentacyjnym okryciem wierzchnim była znana już wcześniej szuba (1) – luźna szata z długimi, dekoracyjnie rozciętymi rękawami, podbijana futrem i zaopatrzona również futrzanym, obszernym kołnierzem, szyta z drogich tkanin (włoskie adamaszki i aksamity).