Przodkowie legendarni i prawdziwi. Według rodzinnej legendy Pacowie pochodzili ze starożytnego Rzymu. Za przodka uważali arcykapłana Cosimusa Pacciusa, który żył w czasach Katyliny. Jego prawnuk – Varrius Pacius – miał przybyć na tereny późniejszej Litwy u boku Palemona, który został wygnany po klęsce Pompejusza w wojnie domowej z Cezarem. Paców za swoich krewnych uznawali przedstawiciele znanego florenckiego rodu de’ Pazzich. W lutym 1625 r. odwiedził ich pisarz litewski Stefan Pac: „Mając tę informacyją, że przodkowie ich kiedyś w te kraje litewskie (ustępując przed domowymi mieszaninami) zaszli byli, tego rozumienia byli, żem ja był ex stirpe [z rodu] ich, czemum ja nie kontradykował, mając też to per traditionem [przez tradycję] od starszych swoich, że dom nasz ze Włoch wyszedł”. Przekonanie o włoskich korzeniach Paców podzielał też papież Urban VIII (1623–44), który podczas audiencji udzielonej Stefanowi „rzekł, że się cieszył z tego, żem ja był z familii włoskiej, floreńskiej”.
HERB: GOZDAWA
Na tarczy czerwonej lilia srebrna ze złotym pierścieniem. Lilia symbolizuje niepokalane rycerstwo, a pawie pióra w klejnocie – mądrość. Tym herbem w XI w. książę Władysław Herman miał obdarzyć Krystyna, rycerza z Gozdawy.
W rzeczywistości Pacowie to stara litewska rodzina. Ich protoplastą był zapewne niejaki Kimunt, a pierwszym przedstawicielem, po którym pozostały wzmianki źródłowe – Pac Dowkszewicz (Kimontowicz), żyjący za czasów Kazimierza Jagiellończyka. Pozostawił on syna Jerzego (Jurija) Pacewicza (zm. 1505/6 r.), który zrobił całkiem interesującą karierę. Ok. 1480 r. występował jako marszałek hospodarski i namiestnik kowieński, w 1482 r.