Jubileusz 300-lecia urodzin Fryderyka II Wielkiego, w 2012 r., nie wywołał w Niemczech wielkich historycznych sporów. Fryc powrócił jako gwiazda popkultury.
W tzw. Republice Weimarskiej Prusy były nadal dominującym krajem związkowym. O ile w cesarstwie stanowiły ostoję konserwatyzmu, teraz stały się bastionem socjaldemokracji. Brunatniejąca Rzesza zlikwidowała samodzielność Prus w drodze puczu.
Stosunek Polaków do Prus i Prusaków został zapisany w nazwach i epitetach. Zajrzyjmy do słowników i literatury.
Lewandowski, Błaszczykowski i Piszczek w Dortmundzie grali na chwałę Prus.
Po likwidacji państwa pruskiego w 1947 r. wycieranie Prus nie tylko z mapy, ale też pamięci Europy stało się zjawiskiem powszechnym. W Polsce miało to dodatkowe konteksty.
Polska przejęła 23 655 km kw. (64 proc.) terytorium byłych Prus Wschodnich.
Dramatyczna ucieczka z Prus Wschodnich i dzieło życia hrabiny Marion Dönhoff.
Pobite nazistowskie Niemcy podzielono na cztery strefy okupacyjne. Rdzenne terytoria pruskie, które pozostały w nowych granicach niemieckich, znalazły się głównie pod zarządem sowieckim.
Stosunki między nazizmem a Prusami rozpinały się między Poczdamem, gdzie w 1933 r. Hitler – symbolicznie – przejął pruskie dziedzictwo (likwidując jednocześnie odrębność tego kraju), a Krzyżową, gdzie podczas wojny spiskowały przeciw führerowi rody pruskie.
Europejski charakter architektury Mazur, Pomorza, Wielkopolski i Dolnego Śląska to w dużej mierze zasługa Prusaków, którzy budowali dużo i solidnie, dlatego ich dzieła stoją do dziś. Oto niektóre z nich.