Pomocnik Historyczny

Polskie koneksje

Kropla polskiej krwi w rodzinie Windsorów

Płk Maurycy Hauke; portret Alexandra Molinariego, XIX w. Płk Maurycy Hauke; portret Alexandra Molinariego, XIX w. Wikipedia
Mountbattenowie-Windsorowie są spokrewnieni z rodem pochodzącym znad Wisły.
Julia Hauke, XIX w.Alamy/BEW Julia Hauke, XIX w.

Maurycy, prapradziadek. W żyłach księcia Filipa, męża Elżbiety II, płynęła kropla polskiej krwi. Aby rozwiązać zagadkę dotyczącą rodzinnych więzów księcia Edynburga z Polakami, należy cofnąć się do czasów, w których żyli szef sztabu Legionów gen. Dąbrowskiego płk Maurycy Hauke oraz jego żona Zofia z Lafontaine’ów. Małżeństwo, które doczekało się 11 dzieci, spoczywa dziś w kościele Kapucynów w Warszawie. To tam przybyły w 2010 r. z oficjalną wizytą książę Walii Karol złożył hołd przodkom ze strony ojca.

W 1782 r. Fryderyk Hauke wraz z dziećmi przybył do Warszawy z Saksonii. Po utracie niepodległości przez Polskę postanowił osiedlić się tu na stałe. Wszystko dla synów, którzy, jak pisał, „się już byli zbratali z młodzieżą polską”. Jego syn Maurycy wziął udział w wojnie z Rosją 1792 r., powstaniu kościuszkowskim oraz w obronie Warszawy. W 1798 r. wstąpił do Legionów Dąbrowskiego we Włoszech, a później służył w armii Księstwa Warszawskiego. Stanął na ślubnym kobiercu z Zofią, o 15 lat młodszą córką głównego medyka Księstwa Warszawskiego, doktora Leopolda Lafontaine’a. W 1807 r. został mianowany generałem brygady. Jego ojciec założył wówczas prywatną szkołę dla chłopców, a następnie został profesorem warszawskiego liceum, gdzie pracował z prof. Mikołajem Chopinem (ojcem Fryderyka). Kiedy przyszedł rok 1809, Maurycy Hauke bohatersko bronił przed wrogiem twierdzy Zamość, po czym otrzymał nominację na generała dywizji.

Po powstaniu Królestwa Polskiego piastował wiele znaczących dla kraju stanowisk (był m.in. ministrem obrony narodowej). Żył w przeświadczeniu, że działać trzeba na korzyść armii i kraju. Dlatego też postanowił pobierać wyłącznie jedną pensję. Zaoszczędzone fundusze regularnie przeznaczał na budowę koszar dla żołnierzy.

Pomocnik Historyczny „Windsorowie” (100189) z dnia 07.11.2021; Konteksty; s. 106
Oryginalny tytuł tekstu: "Polskie koneksje"
Reklama