Dziesięć Pouczeń. Rok, w którym abdykował ostatni król Zjednoczonego Państwa Silla, 935 r., powszechnie przyjmuje się jako początek państwa Goryeo (Koryŏ; stąd wzięła się współczesna nazwa Korei). Wang Geon, założyciel nowej dynastii, który umiejętnie wykorzystał koneksje z rodami możnowładczymi i przechwycił władzę na północy kraju od jednego z uzurpatorów, był synem wojskowego dostojnika i pochodził z Gaeseong (Kaesŏng, w czasach czwartego władcy przemianowanego na Gaegyeong) na terytorium byłego Goguryeo. U schyłku Silli książę Gungye, wywodzący się z sillańskiego rodu rządzącego, ale niedopuszczony do sukcesji, ogłosił się spadkobiercą i królem Goguryeo. Wang Geon, który był początkowo w kręgach wspierających Gungye, zorganizował z grupą wojskowych pucz, w wyniku którego książę został odsunięty od władzy. Wang Geon spacyfikował też pomyślnie separatystyczne tendencje ostatniego z Późnych Trzech Królestw, Baekje.
W swoich początkach Goryeo cechowało się dużym rozbiciem i chaosem politycznym, pozostałością po epoce Późnych Trzech Królestw. Ostatecznie udało się nad nim zapanować dopiero kolejnym przedstawicielom dynastii Wang. Sam Wang Geon podjął różnego typu środki mające zapobiegać tendencjom odśrodkowym. Pomimo tego, że centrum państwa znajdowało się na terenie dawnego Goguryeo i od niego przejęło nazwę, do jego administracji przyjęto licznych przedstawicieli z arystokracji Zjednoczonej Silli. Stolicę ustanowiono w Gaeseongu, ale Pjongjang – ze względu na wyjątkowo dobre położenie według zasad geomancji – został wyznaczony do roli tzw. stolicy pomocniczej.
Sam Wang Geon praktykował mariaże polityczne mające na celu wzmocnienie jego pozycji jako Taejo, założyciela dynastii (pan. 918–943); poślubił łącznie 28 przedstawicielek różnych rodów możnowładczych.