Południe. Popularność Korei w świecie przekłada się na wzrost zainteresowania półwyspem i koreańskim dziedzictwem kulturowym. Na Południu rząd ma nadzieję do końca 2024 r. ściągnąć 20 mln turystów z zagranicy, co w przypadku państwa funkcjonującego jak wyspa (trzeba dolecieć) byłoby wynikiem rewelacyjnym. Wabić mają turnieje gier komputerowych i festiwale kulturalne, z tancerzami i muzykami K-popu, którzy będą występować w miejscach najbardziej popularnych wśród turystów, zniżki w restauracjach, rabaty sklepowe. Specjalne ułatwienia wizowo-przyjazdowe przewidziano dla osób, które chciałyby poddać się operacji plastycznej lub zabiegom kosmetycznym. Południe w tych dziedzinach jest globalnym imperium, do czego przyczynia się popularność ideałów piękna spod znaku K-beuty (niezależnie od ich wyśrubowanych standardów i wynikającej stąd presji).
W pierwszej trójce krajów pochodzenia przyjezdnych na czoło w 2023 r. wysunęła się Japonia, tuż za nią są Chiny, trochę dalej Stany Zjednoczone. Obowiązkowym punktem, często początkiem i końcem pobytu na Południu, jest Seul. Spora część ludzkości zna ze słyszenia nazwę przynajmniej jednej stołecznej dzielnicy, Gangnam, która została wypromowana przez piosenkę z 2012 r. „Gangnam Style”. To rejon luksusowy, jak Beverly Hills. Ale miasto z ok. 10 mln mieszkańców ma znacznie więcej do zaoferowania.
Miłośnicy przeszłości powinni zahaczyć o Gyeongju, miasto na południowym wschodzie, stolicę państwa Silla. Pozostało sporo ruin, kurhanowe groby, pałac Dong (polecany do odwiedzenia także po zmroku) i najstarsze obserwatorium astronomiczne w Azji. Kto szuka dzikości, będzie w kłopocie, bo Korea Południowa jest gęsto zaludniona, najmniej w górach północnego wschodu. Jedynym obiektem przyrodniczym z listy światowego dziedzictwa UNESCO są odsłaniane podczas odpływów wybrzeża wattowe Morza Żółtego.