Fragment książki: „Retromania. Jak popkultura żywi się własną przeszłością”

W świecie mody wszystko jest przejściowe oprócz rozkosznego dzwonka kasy.

Fragment książki: „Buntowniczki. Niezwykłe życie Mary Wollstonecraft i jej córki Mary Shelley”

Wyśmiewano je i wyzywano od dziwek. Zostały odrzucone nawet przez własne rodziny. Dla wrogów były niczym pioruny – niszczycielskie i nieprzewidywalne.

Fragment książki: „Przedziwna sztuka porażki”

Jakie byłyby te korzyści, które niesie ze sobą porażka? Być może najoczywistszą z nich jest to, że porażka pozwala nam ujść karzącym normom, które dyscyplinują zachowanie.

Fragment książki: „Joseph Conrad i narodziny globalnego świata”

Jego pióro było jak magiczna różdżka wyczarowująca duchy przyszłości. Jak to robił? W jaki sposób Conrad, jak ujął to swego czasu karaibski pisarz V.S. Naipaul, „był wszędzie przede mną”?

Fragment książki: „Wiek empatii. Jak natura uczy nas życzliwości”

Potrzebę równowagi w dalszych znajomościach uświadamiamy sobie szczególnie dotkliwie, gdy równowaga ta zostanie naruszona.

Fragment książki: „Internat”

Pasza stara się zrozumieć, co to za kolory, ale nie można ich nawet rozróżnić. Jednym słowem, flaga nie taka jak nad jego szkołą. Grunt to się nie ruszać, ostrzega Pasza sam siebie, stój, gdzie stoisz.

Fragment książki: „Dom z dwiema wieżami”

Nieszczęściem Polaka jest, według Dmowskiego, jego kobieca natura. Miękkie serce i słabość do pięknych słówek. Wiara w cywilizację. Wspaniałomyślność i szlachetne gesty. Ogłada i liberalizm. Lecz czym jest humanitaryzm?

Fragment książki: „Świat po apokalipsie”

Apokalipsa może się wydawać doświadczeniem pogrążającym wszystkich w bezdennej rozpaczy. Ale reakcje są bardzo różne.

Fragment książki: „Koniec liberalizmu, jaki znamy. Requiem dla polityki tożsamości”

Każdy katechizm ma to do siebie, że czasem staje się sztywny i sformalizowany, aż w końcu odrywa się od rzeczywistości społecznej. Taki właśnie los spotkał amerykański liberalizm w latach 70.

Fragment książki: „Tak umierają demokracje”

Ci, którzy demaskują nadużycia rządu, bywają lekceważeni, gdyż powszechnie uznaje się, że przesadzają lub podnoszą fałszywy alarm. Dokonująca się erozja demokracji jest dla wielu niemalże niedostrzegalna.