Papież z Polski wciąż czeka na swego wielkiego polskiego biografa. Mamy cenne przymiarki do takiego dzieła – na przykład ks. Adama Bonieckiego czy Jacka Moskwy. Imponujące albumy, jak choćby „Pielgrzym nadziei” pióra różnych polskich autorów. Dyskretną i inteligentną kronikę pontyfikatu napisaną przez Janusza Poniewierskiego. Wreszcie „Świadectwo” kardynała Stanisława Dziwisza, które rozeszło się w 800 tys. egz. Jednak uczucie niedosytu pozostaje. Raz brakuje epickiego rozmachu, innym razem krytycznego dystansu. Lecz w poniższym subiektywnym wyborze najlepszych książek o Janie Pawle II znajdą się i polskie. Choć jak dotąd to autorom zagranicznym zawdzięczamy grube księgi o życiu i dziele Wojtyły. Takie, jak mówią dziennikarze, wyszperane i „wychodzone” – czyli oparte na długiej i wnikliwej kwerendzie, rozmowach ze świadkami wydarzeń, a na dodatek wolne od dewocyjnego sztafażu, za to malujące szersze tło historyczne i kulturowe. Tu na czoło wysuwa się George Weigel, pracowity i pobożny Amerykanin, dziś czołowy katolicki intelektualista.
George Weigel, „Świadek nadziei”
Weigel wystawił Wojtyle pomnik. To zakochany w papieżu Polaku katolik ortodoksyjny. Jest związany z kręgiem teologa Michaela Novaka, amerykańskim orędownikiem demokratycznego kapitalizmu i politycznym konserwatystą. Weigel przyjeżdżał z nim do Polski, by poznać z pierwszej ręki polski katolicyzm i polską historię. Po przełomie 1989 r. współpracował z katolickim think tankiem Tertio Millennio założonym w Krakowie przez dominikanina Macieja Ziębę, znawcę i propagatora myśli społecznej Jana Pawła II.