Andrzej Krzysztof Wróblewski (1935–2012)
Żegnamy Andrzeja Krzysztofa Wróblewskiego
Andrzej Krzysztof Wróblewski urodził się 2 lipca 1935 r. w Wilnie. 21 lat później ukończył Wydział Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1959–81 pracował w „Polityce”. Był niezwykłym człowiekiem i wybitnym dziennikarzem. Zawsze na miejscu najważniejszych wydarzeń, stawiał czoła wszelkim przeciwnościom losu. Po wprowadzeniu stanu wojennego, w 1982 r. odszedł z redakcji tygodnika. W radiowej Trójce, w programie "Peryskop", był jednym z komentatorów wydarzeń tygodnia.
Na początku lat 90 prowadził telewizyjny program „Kontrapunkt”. Był redaktorem naczelnym „Gazety Bankowej” i „Nowej Europy”. Był autorem licznych publikacji o tematyce gospodarczej. W 1996 r. wrócił do „Polityki”. Zmagał się z chorobą Parkinsona, coraz trudniej było mu pisać. Nie chciał taryfy ulgowej. Przełamywał tabu nazywania i otwartego mówienia o swojej chorobie. W 2002 r. na naszych łamach opublikował wzruszający tekst pt. „Ołów w butach”, który był swoistym pożegnaniem z pracą w redakcji.
Był autorem licznych publikacji książkowych, m.in. „Niedziela w sobotę” (1964), „Złote ręce” (1966), „Na głębsze wody” (1975), „Trudno zmienić skórę” (1978), „Polska na co dzień” (1980), „Polska na kółkach” (1989), „Zgoda na wyjazd” (1989). Opublikował także dzienniki, które odnalazły się po kilkudziesięciu latach – w czasie jednej z rewizji z domu dziennikarza zabrali je ubecy.
– Był jednym z najwybitniejszych dziennikarzy w historii „Polityki” i chyba najlepszym człowiekiem, który tu pracował – zmarłego Andrzeja Krzysztofa Wróblewskiego wspominał w piątek Jerzy Baczyński.