Asy z naszej kasy
Czy ambitny plan Platformy Obywatelskiej przyczyni się do wzrostu jej notowań?
Rozpoczęła się ostatnia faza kampanii wyborczej. Trwa wyborcza licytacja, w której Platforma jest – już z definicji – na słabszej pozycji. Może tylko próbować dorównać, ale nie przegonić głównego konkurenta. Jeśli PiS rzuciło kartę w postaci najniższej stawki godzinowej za pracę na poziomie 12 zł, to Platforma, choć teoretycznie mogła zawistować 13 zł, dała te same 12. W tym szczególe streszcza się cała ta kampania i sytuacja partii rządzącej.
Widać natomiast, że PiS postanowiło położyć na szalę wszystko, dowolną obietnicę, aby tylko wygrać wybory, a potem się zobaczy. Twardy, ideologiczny elektorat tej partii doskonale zdaje sobie sprawę (widać to na prawicowych forach), że ekonomiczne obietnice to głównie piarowska mimikra, skierowana do mniej wyrobionych, centrowych wyborców. Chodzi zaś o wielki polityczny i moralny przełom i odrzucenie III RP. Jak właśnie informują prawicowe media, w rządzie Beaty Szydło ministrem obrony ma być Antoni Macierewicz, a sprawiedliwości Małgorzata Wassermann.
Wobec takiej świetlanej perspektywy nikt z tej wiernej wyborczej drużyny nie zamierza rozliczać swojego ugrupowania z gospodarczych obietnic, bo wie, że pełnią one funkcję pomocniczą. A o planowanych gruntownych zmianach w państwie właściwie głośno się nie mówi, żeby nie straszyć.
Platforma, która nie ma tego ideologicznego naddatku, zależy teraz niemal tylko od obietnic. Ale propozycji PiS nie przebije, ponieważ jest u władzy i obowiązuje ją większy realizm i odpowiedzialność. Nie przeszkodziło to Beacie Szydło, kandydatce PiS na premiera, zarzucić partii rządzącej, że „kupuje głosy wyborców”. Tak jakby jej propozycje 500 zł na dziecko, obniżenia CIT do 15 proc., odwrotu od reformy emerytalnej, bezpłatnych leków dla seniorów, 1,2 mln nowych miejsc pracy (wprowadzonych ustawą?