Polityka i obyczaje

Wywiad tygodnia – prof. Ewa Łętowska w weekendowej „Gazecie Wyborczej”. Fragment dotyczący nie tylko „bezczelnej prywatyzacji” w stolicy: „Takie słabe państwo, jakie mamy, wystarcza na socjalizm, który bywał prymitywnie opresyjny i nie rodził takich pokus. Ale nie wystarcza na kapitalizm, który kusi w sposób wyrafinowany, a złoczyńców skłania do subtelnych inwencji”. Tytuł z „Faktu”: „Rozkaz prezesa: Nie pomagać frankowiczom”. Jak dowiedział się tabloid, Jarosław Kaczyński przedstawił mocne argumenty: „Po co mamy frankowiczom pomagać, skoro oni głosują na Ryszarda Petru?... Gdyby kredyty przewalutować, efekt byłby taki, że to Andrzej Duda spiłby śmietankę, a rząd tylko by za to zapłacił!”. W „Najwyższym czasie!” napisali, że plan Morawieckiego to „morderstwo wolnego rynku w Polsce”. Czytelnik przesłał sprostowanie: „Powiedziałbym raczej, że to aborcja, niedopuszczenie do urodzenia, a nie morderstwo. Nie można zabić czegoś, co nigdy się nie narodziło”. Katarzyna Gójska-Hejke w „Gazecie Polskiej Codziennie” o Kazimierzu Ujazdowskim, europośle PiS, który wyraził zdanie odrębne w kwestii Trybunału Konstytucyjnego: „Trudno nie odnieść wrażenia, że ten dość nieudolny polityk po prostu nie wytrzymuje psychicznie obciążeń związanych z próbą uwolnienia Polski z pęt postkomunizmu”. „Palec posła Pyzika” stał się tematem dużego artykułu w „Rzeczpospolitej”. Chodzi o wulgarny gest parlamentarzysty, którym komisja etyki zajmie się we wrześniu. Przy okazji gazeta pisze o „dogadywaniu”, czyli nowym parlamentarnym obyczaju. „Z lektury stenogramów z posiedzeń wynika, że »zjeżdżaj«, »spadaj« do wypowiadającego się posła czy posłanki to dziś na Wiejskiej normalny język”. Maciej Nowak w „Gazecie Stołecznej” o karierze epitetu „cyngiel”: „Cynglem nazwała przed dwoma tygodniami prof. Hanna Gronkiewicz-Waltz śródmiejskiego radnego Jana Śpiewaka. Pod względem inwencji językowej prof. Krystyny Pawłowicz wprawdzie nie przebiła, ale znać siostrzeństwo gustu. Zaiste barwnego słownictwa używają profesorki prawa”. Prof. Michał Kleiber na pytanie „Rzeczpospolitej”, czy rozmawia z naukowcami o polityce: „Tak. Ale ja mam własny mechanizm obronny. Dyskutuję z kolegami o polityce, nawet często, ale dobieram sobie rozmówców tak, by nie było wśród nich nienawistnych ekstremistów wiedzących i tak wszystko najlepiej”. Grzegorz Schetyna udziela wywiadów. Ostatnio w weekendowej „Polsce” wypowiedział się m.in. o przyszłości politycznej Donalda Tuska: „nie wyobrażam sobie, żeby po powrocie ograniczył się do działania w jednej partii. Widzę go jako symbol polityka walczącego z PiS-em. Tusk mógłby być wspólnym kandydatem opozycji w wyborach na prezydenta Polski”. Magdalena Ogórek, kandydatka SLD w wyborach prezydenckich, w Wirtualnej Polsce ostro o gwiazdach lewicy: „Jak Sławomir Sierakowski – złote dziecko lewicy – ma być autorytetem dla klasy pracującej, skoro spędza życie przy cafe latte na placu Zbawiciela lub – dla odmiany – na Powiślu. Podobnie Barbara Nowacka, którą bardzo cenię, ale której cała kariera zawodowa zamyka się w szkole ojca”. Etgar Keret, pisarz izraelski, który otrzymał niedawno polskie obywatelstwo, zwierzał się w „Tygodniku Powszechnym”: „Dziś, kiedy jadę za granicę, spotykam zwykle antysemitów albo ludzi, którzy mają jakiś do antysemityzmu stosunek, są za albo przeciw. A w Polsce doświadczam innego zjawiska: ludzi, którzy są albo antys