Piękny mieliśmy jubileusz 60-lecia. Wszystkim, którzy w tych dniach ciepło o POLITYCE pomyśleli, serdeczne dzięki. Dostaliśmy mnóstwo przepięknych życzeń (niektóre, przepraszamy, że nieliczne i w skrótowej formie) drukujemy tutaj; dostaliśmy upominki – od symbolicznej trąbki sygnalisty, przez „złotą płytę” za 3099 numerów, po dwumetrowego biało-czerwonego bociana, takichż rozmiarów tulipana z masy papierowej czy liczne wierszowane laurki i ręczne malunki. Na kameralnym „Spotkaniu przyjaciół” przy Słupeckiej mogliśmy podjąć tylko z pół tysiąca gości, ale za to podczas weekendu w POLITYCE, gdzie rozmawialiśmy – jakżeby inaczej – o polityce, POLITYCE i Polsce, odwiedziło nas 1,5–2 tys. osób. Dziękujemy! Chętnych było dużo, dużo więcej, więc być może, idąc za Państwa sugestiami, od czasu do czasu będziemy organizować takie publiczne spotkania i debaty. Czuliśmy przez ten weekend nie tylko ogromną sympatię do naszej gazety i zespołu, ale także dojmującą, niezaspokojoną potrzebę spotkań, rozmowy, dzielenia się myślami i emocjami. Przed 10 laty, kiedy – także pod rządami PiS – obchodziliśmy półwiecze POLITYKI, było podobnie, ale teraz jest dużo bardziej. Bo i niepokój większy. Nagadaliśmy się przez ten weekend z czytelnikami i będziemy do różnych sugerowanych nam wątków i tematów wracać już w gazetowej codzienności. Teraz tylko parę pośpiesznych uwag.
Zapewne wśród naszych gości i czytelników nie było zbyt wielu zwolenników PiS, a w każdym razie się nie ujawniali, więc co do oglądu rzeczywistości panowała duża zbieżność: PiS zrobi wszystko, żeby „raz zdobytej władzy nie oddać”.