Istotą polityki jest służba dobru całego społeczeństwa i wszystkich jego członków. Uprawianie polityki, a zwłaszcza sprawowanie władzy, nakłada na nas wysokie wymagania moralne. W szczególności polityczki i politycy:
1. Szanują prawo, a zwłaszcza konstytucję, oraz dotrzymują umów i przyrzeczeń.
2. Działają przede wszystkim na rzecz dobra wspólnego i dobra kraju, przedkładając je nad dobro swojego ugrupowania i swoje własne.
3. Odrzucają stosowanie bezprawnej przemocy oraz autorytarnych metod rządzenia naruszających zasady demokratycznego państwa prawa.
4. Dbają o kulturę osobistą i kulturę słowa, świadomi znaczenia, jakie społeczny wizerunek polityka może mieć dla autorytetu państwa i więzi obywatelskiej.
5. Reprezentując kraj na zewnątrz, dbają o jego jak najlepszy wizerunek.
6. Zachowując prawo do krytyki działań instytucji i funkcjonariuszy publicznych, nigdy nie okazują lekceważenia państwu ani nie deprecjonują swojego zawodu.
7. W rywalizacji politycznej nie posługują się kłamstwem, insynuacją ani oszczerstwem.
8. Składają obietnice wyłącznie z zamiarem ich dotrzymania i jedynie takie, których realizacja będzie możliwa i prawdopodobna; sprawując funkcje publiczne, dążą do realizacji tych obietnic.
9. Wystrzegają się jątrzenia, siania wrogości i lęku w społeczeństwie, jak również odwoływania się do niskich uczuć i pobudek w celu zwiększenia własnej popularności.
10. W rywalizacji z przedstawicielami innych ugrupowań, jak również w rywalizacji z kolegami i koleżankami z własnego środowiska politycznego nie uciekają się do podstępu, obmowy, spisku ani innych tego rodzaju niegodnych środków.
11. Realizując swoją misję programową i zobowiązania wobec ugrupowania politycznego, wobec swego regionu bądź wyborców, od których uzyskali swoje mandaty, wystrzegają się działania przynoszącego korzyści jednym obywatelom kosztem krzywdy innych obywateli.