Wyeksponowany w warszawskim Muzeum Narodowym prześmiewczy obraz budzi kontrowersje.
Sporo emocji wzbudził ostatnio duży obraz „Co Velazquez Czym Lubieżnym gestem Siły Spokoju” Marka Sobczyka i Jarosława Modzelewskiego. Praca ta, wraz z trzema innymi, autorstwa tego samego artystycznego duetu, została zakupiona przez Muzeum Narodowe w Warszawie i publicznie zaprezentowana. Artyści zaczęli ją malować ok. 2013 r. na podstawie archiwalnej fotografii prasowej. Przedstawia grupę polityków w eleganckich wnętrzach, podczas jakiejś uroczystości państwowej. Przeniesione na płótno zdjęcie twórcy opatrzyli dwoma napisami. Słowo „Velazquez” kieruje uwagę widza w stronę słynnych dworskich portretów hiszpańskiego mistrza i sugeruje ciągłość pewnych rytuałów władzy i jej celebrowania, niezależnie od epok i czasów. Ale kontrowersje wzbudził drugi z napisów: „Lubieżny gest Siły Spokoju”. Nadaje on bowiem niewinnej sytuacji powitania Tadeusza Mazowieckiego i Donalda Tuska podtekst lubieżno-erotyczny.
Gdyby chcieć wyręczyć malarzy i próbować odpowiedzieć na szkolne pytanie „co artysta chciał powiedzieć?”, to wydaje się, że idea jest dość czytelna. Chodzi o pokazanie, jak słowa mogą radykalnie zmieniać, czy wręcz odwracać pierwotny sens sytuacji, intencji, postaw, jak łatwo wykazać, że „białe jest czarne” lub na odwrót. Od dosłownych interpretacji odcinają się zresztą i sami artyści, a zdaniem prof. Jarosława Modzelewskiego (laureat Paszportu POLITYKI za 1998 r.) są one całkowicie chybione. I znając jego dotychczasowy dorobek, trudno w to wątpić. Ale pamiętać należy i o tym, że sztuka w Polsce, w skali masowej, najczęściej odbierana jest w sposób dosłowny, a nie metaforyczny. By wspomnieć przykłady problemów Katarzyny Kozyry, Zbigniewa Libery czy Julity Wójcik.