Głosami parlamentarnej większości Sejm uchwalił kolejną nowelizację ustawy o wykonywaniu mandatu posła i senatora. Daje ona prezydium Sejmu (w praktyce marszałkowi Kuchcińskiemu) możliwość znacznego obniżania uposażeń parlamentarzystom za niestosowne zachowania poza Sejmem. Jest niemal pewne, że ten zapis ustawy nie pozostanie martwy i będzie wykorzystywany przeciwko politykom opozycji. Tak stało się przecież po uchwaleniu pod koniec ubiegłego roku nowelizacji tej samej ustawy, wprowadzającej możliwość karania posłów za „uniemożliwianie pracy Sejmu lub jego organów”. Marszałek Kuchciński nie szczędził przecież dotkliwych kar finansowych posłom opozycji i nie ukarał żadnego posła PiS, pomimo że zachowania kilkorga z nich były i są skandaliczne.
Obie nowelizacje są elementami szerszego zjawiska, z którym mamy do czynienia od czasu przejęcia władzy w kraju przez ugrupowanie Jarosława Kaczyńskiego – przekształcania parlamentu w instytucję fasadową. Temu celowi służyło błyskawiczne uchwalanie ustaw ważnych dla władzy z naruszeniem procedur, obyczajów parlamentarnych i – co najważniejsze – konstytucji, gdy stawała ona na drodze ustrojowym zamysłom szefa rządzącej partii.
Fortyfikowanie parlamentu i radykalne ograniczanie wstępu do niego obywatelom, w szczególności podejrzewanym o niechęć do obecnej władzy, to kolejny element „wygaszania” parlamentu, jako miejsca debaty i instytucji, która pulsuje życiem.
Oczywiście Jarosławowi Kaczyńskiemu parlament jest potrzebny, a nawet niezbędny, ale właśnie jako instytucja fasadowa, legitymizująca jego władzę, jako „maszynka do głosowania” i miejsce, w którym od czasu do czasu może wygarnąć opozycji, co o niej myśli. A także systematycznie pokazywać jej bezsilność.