Marek Jakubiak, kandydat na prezydenta stolicy, zapewnia w „Polska. The Times”: „Ja idę po prezydenturę. Jestem warszawiakiem, walczę i wygram te wybory”. Zapytany o tęczę na placu Zbawiciela odpowiada: „Absolutnie nie zgadzam się na tęczę na placu Zbawiciela. To nie jest odpowiednie miejsce. Ostatni król Polski projektował ten plac. Tam jest kościół, w którym modlił się ostatni nasz król. Nie ma zgody na trywializowanie tego placu”.
W rozmowie z „Dziennikiem Gazetą Prawną” poeta Bohdan Zadura: „Wydawało mi się, że ta wolność to na zawsze. A teraz dzieją się rzeczy wcześniej niewyobrażalne. I te granice mogą wrócić. A jak ktoś jeździ czasem na Ukrainę, to wie, jak wygląda świat z granicami. Wiem, że to niestosowne porównanie, ale jak młodzież izraelska przyjeżdża do Polski uczyć się o Holokauście, tak młodzież polska w ramach wychowania obywatelskiego powinna jeździć na polsko-ukraińską granicę, stać w wielogodzinnych kolejkach, być przeszukiwana, by zobaczyć, jak było i jak może być”.
W „Newsweeku” refleksje Bartłomieja Sienkiewicza wokół afery taśmowej: „Ja byłem nadzorcą służb, ja ponoszę odpowiedzialność polityczną. Nikt mnie z tego nie zwolni. To moja porażka. (...) Politycy mają sakramencki problem z tym, żeby wyjść do ludzi i powiedzieć: »OK, popełniłem błąd, trzeba było inaczej«. A polityka to dokładnie takie samo zajęcie jak inne: robimy mądre rzeczy, głupie, mylimy się, upadamy, podnosimy się. Tymczasem polityk prędzej umrze, niż przyzna się do błędu. Wydaje mu się, że traci jakiś teflon, ulega degradacji”.
Poziom wściekłości prawicowców na film Smarzowskiego pokazuje cytat z Aleksandra Nalaskowskiego („Sieci”): „Aż żal, że jego [Janusza Gajosa] kariera zamyka się między dwiema ohydnymi agitkami, między komunistą Jankiem Kosem a katolickim arcybiskupem Mordowiczem.