Porady dla gromady, czyli Piotr Gociek w „Do Rzeczy”: „Moim zdaniem droga do wygranej [w eurowyborach] jest jedna. PiS musi przedstawić się jako ugrupowanie, które idzie do PE, by uratować Europę przed ekstremistami: tymi, którzy tak jak Le Pen chcą Unię pogrzebać, i tymi, którzy tak jak ideologiczni patroni oraz idole PO z Brukseli chcą ją przerobić na superpaństwo, w którym kraje narodowe nie mają nic do gadania”. Oczywiście: „przedstawić się jako”, a nie być.
Partii władzy doradza także Tomasz Sakiewicz w „Gazecie Polskiej”: „Co do narracji, to trzeba nauczyć się mówić do wielu grup. Niezbędne są charyzmatyczne postacie w mediach i polityce. Chodzi też o to, by umieć je opakować i za wszelka cenę unikać »obciachu«. Starcia czy kontrowersje nie są złe. Nie wolno mieć przekazu pod jedną linijkę. To najbardziej zraża inteligencję. Chodzi też o poziom. (…) Konserwatywna inteligencja, widząc gomułkowską propagandę, skręca się z bólu”. Rzecz jasna, „Gazeta Polska” wzorcowo realizuje powyższe zalecenia.
Cezary Michalski wieszczy w „Newsweeku”: „Jak się skończy afera KNF – jeszcze nie wiemy. Jeśli Kaczyńskiemu uda się ją zamieść pod dywan, ujawnienie taśmy Czarneckiego będzie kiedyś opisywane w naszej historii jako ostatni moment, w którym demokrację w Polsce można było jeszcze obronić – ale tak się nie stało”.
Piotr Skwieciński wyczuwa zmianę nastrojów po ugięciu się PiS w sprawie Sądu Najwyższego, więc się niepokoi („Sieci”): „Bo przy tym poziomie nienawiści, jaki rządzący budzą w mniejszościowej, ale sporej części społeczeństwa, zwłaszcza tej związanej z elitami III RP, przejście liczącego się odsetka tych, którzy dotąd czy to z przekonania, czy to ze strachu byli po stronie władzy, albo przynajmniej starali się robić takie wrażenie, na pozycje neutralności bardzo władzę osłabia.