Co dalej z Jarosławem Gowinem? – zastanawia się w „Polsce. The Times” prof. Antoni Dudek: „Porozumienie Gowina zostało w większości podbite przez PiS, a jego ludzie zostali po prostu przejęci. Jeśli więc PiS znajdzie zamienniki w Konfederacji, a zwłaszcza w PSL-u, bo parlamentarzyści PSL byliby najcenniejszym łupem dla PiS-u, to wtedy Gowin może zostać wyrzucony z obozu rządowego i stanie się politykiem kompletnie zmarginalizowanym. Bardzo bym się zdziwił, gdyby Gowin wrócił do rządu na stanowisko wicepremiera i prezes Kaczyński uznał, że nic się nie stało”. Prezes zdziwiłby się jeszcze bardziej.
Szef „Do Rzeczy” Paweł Lisicki we wstępniaku pt. „Polacy i ci drudzy” pokazuje, komu wolno, a komu nie nazywać kogoś publicznie „hołotą”: „nie mamy w obecnej Polsce do czynienia z wojną dwóch plemion, ale z obroną polskiego narodowego dziedzictwa przed motłochem, polskiej kultury przed hołotą. Zderzamy się z buntem barbarzyńskich mas. Dlatego mimo najszczerszych chęci trudno mi w sobie wzbudzić przekonanie, że najbliższe lata będą spokojniejsze. Wojna się nie skończy”. Redaktor wyjaśnia, co jest miernikiem polskości: „Czy można pozostać Polakiem i wzruszać ramionami, gdy się widzi tęczową aureolę wokół oblicza Matki Boskiej Częstochowskiej?”. A czy można prosić o mądrzejsze pytania?
Jakub Pacan z „Tygodnika Solidarność” niezbyt po polsku, ale profetycznie: „Są w PiS tematy, których nie chcą ruszać, wśród nich jest konsensus aborcyjny i konwencja stambulska. Wypowiedzenie tej konwencji uruchomi medialny Pearl Harbor na Polskę i pogorszy nasze kontakty z Brukselą. Poza tym prawica chce wchodzić w nowy, młody elektorat i nie chce rozdrażniać w sprawach ideologicznych”.