Bardzo wredną cechą wirusa SARS-CoV-2 jest jego nieprzewidywalność. Mimo wielu miesięcy intensywnych badań nad samym patogenem, kalibrowania modeli epidemicznych, ogromnej liczby danych dotyczących przebiegu choroby obszar niepewności jest zaskakująco rozległy. Jednocześnie przy obecnej skali zakażeń Covid-19 już stał się realnym doświadczeniem setek tysięcy, a wkrótce pewnie milionów Polaków: uwięzionych na kwarantannie, zakażonych, chorych, organizujących opiekę, szukających pomocy w coraz bardziej przeciążonej służbie zdrowia. Chyba każdy, kogo jeszcze koronawirus nie dopadł, zadaje sobie dziś pytania: jakie, przy moim trybie życia, jest prawdopodobieństwo zakażenia?; jakie, w moim wieku i stanie zdrowia, jest ryzyko ciężkiego przebiegu choroby, może śmierci? Jakie mogą być długotrwałe skutki przechorowania Covid-19? Czy po zakażeniu nabędę odporności? Co z tą szczepionką?
Próbujemy w tym numerze podsumować stan naszej wiedzy i niewiedzy o wirusie. Ogólny wniosek jest, niestety, taki, że wciąż uczestniczymy w swoistej loterii, grze prawdopodobieństw. Od każdej statystycznej, nawet medycznej, prawidłowości jest tak dużo trudnych do wytłumaczenia wyjątków, że jedyne, co możemy próbować określać, to stopień, grupę ryzyka. Wśród ekspertów istnieje coś w rodzaju zgody (w różnych punktach od razu podważanej), że pewne zachowania i cechy organizmu raczej zwiększają niebezpieczeństwo zachorowania, a potem ciężkiego przebiegu covidu, a inne zmniejszają. Nasz test-kwestionariusz („Jesień koronawirusa”), odwołujący się do większościowych opinii, może być pomocą do umieszczenia siebie na skali ryzyka. Także sugestią, jak w tej covidowej loterii zwiększyć swoje szanse.