Minął rok od tęczowej nocy (7 sierpnia), spontanicznej demonstracji w obronie transpłciowej aktywistki Margot, po którą policja przyszła do siedziby Kampanii Przeciw Homofobii, żeby wyegzekwować nałożoną na nią karę aresztu za zaatakowanie „homofobusu”. Wydarzenie w ciągu kilku godzin zgromadziło spontanicznie pod pomnikiem Kopernika w Warszawie tłum osób LGBT i ich sojuszników; nazywane jest polskim Stonewall i traktowane jako zdarzenie formacyjne dla polskiej społeczności LGBT.
Zgromadzeni pokojowo blokowali radiowóz, w którym miała siedzieć Margot. Do akcji rzucono duże siły policyjne, w brutalny sposób zatrzymano w sumie 48 osób. Zajścia trwały dalej, bo pod komendami policji, na które zawieziono zatrzymanych, gromadzili się protestujący. Pojawiła się grupa adwokatów, radców prawnych i aplikantów (dziś to nieformalna grupa Tęczowych Obrońców), którzy usiłowali udzielać zatrzymanym pomocy prawnej, co policja bezprawnie utrudniała, przewożąc zatrzymanych z komendy na komendę.
Zatrzymani spędzili noc na policyjnych „dołkach”. Opowiadali później o poniżającym traktowaniu, odmowie kontaktu z prawnikiem i bliskimi, nadużyciach podczas przesłuchania.
Policja zapowiadała postawienie im zarzutów udziału w zbiegowisku, którego celem jest „gwałtowny zamach na osobę lub mienie” (do 3 lat więzienia). Były też zarzuty napaści na funkcjonariusza i zniszczenia mienia. Do dziś nie wpłynął do sądu żaden akt oskarżenia. Natomiast zatrzymani skierowali do sądów skargi na zatrzymanie (35). W pierwszą rocznicę tęczowej nocy ukazał się raport z analizy sądowych orzeczeń w tych sprawach przygotowany przez feministyczny kolektyw antyrepresyjny Szpila i Alicję Sukiennik.
W przypadku 97 proc. zatrzymań sądy dopatrzyły się nieprawidłowości.