Atmosfera pisowskiego zamachu na wolne media przypomina tę z czasów zamachu na Trybunał Konstytucyjny. Z tą różnicą, że wtedy Sejm i Senat były maszynkami do spełniania woli prezesa PiS, a teraz maszynka się zacięła: PiS-owi brak stabilnej większości. Aby uchwalić lex TVN, władza zrobiła reasumpcję niekorzystnego dla siebie głosowania. To trzeci taki incydent za rządów PiS. Podkładkę dał – zgodnie z regulaminem Sejmu – wniosek 30 posłów. Brzmiał lakonicznie: „Z uwagi na nieprecyzyjne zarządzenie głosowania o odroczenie [posiedzenia Sejmu] bez podania daty odroczenia”. Posłowie Kukiza powiedzieli mediom, że z tego powodu się „pomylili”.
Politycy PO złożyli do prokuratury doniesienie o przestępstwie nadużycia uprawnień przez marszałek Witek. I trudno mieć wątpliwości, że tych uprawnień nadużyła. Ale co innego prywatne przekonanie, a co innego postępowanie karne oparte na domniemaniu niewinności. Jak udowodnić marszałkini, że nie uznała, iż „wynik głosowania budzi uzasadnione wątpliwości”? Ma dyskrecjonalną władzę takiej oceny. Nie da się więc podważyć legalności przyjęcia lex TVN jako przyjętego po skutecznie odroczonym posiedzeniu Sejmu.
Na nowy przepis czeka KRRiT (deadline do 26 września), która kolejny raz nie rozstrzygnęła głosowania nad przedłużeniem koncesji dla TVN24. Czeka bezprawnie, bo wniosek musi rozpatrzeć według stanu prawnego na dzień złożenia wniosku, czyli półtora roku temu. Ale praworządnością w państwie PiS jego organy się nie przejmują. Normalnie TVN wygrałby odwołanie przed sądem. Ale PiS odwołania od decyzji KRRiT przekazał Izbie Kontroli Nadzwyczajnej SN – neoizbie o co najmniej podejrzanym (jak Izba Dyscyplinarna) statusie. IKN stara się uwiarygadniać i czasem orzeka nie po myśli władzy.