W okolicach 11 listopada powraca temat niepodległości, suwerenności, narodowej dumy i interesów. W ostatnich latach także wątek – kto jest lepszym patriotą, gdzie są prawdziwi, nieznający wstydu Polacy, a gdzie donosząca na własne państwo targowica. W tym roku ta „debata” jest szczególnie aktualna z powodu najnowszej wojny PiS z Unią Europejską. PiS usiłuje przekonać, że trzeba chronić państwo przed „roszczeniami Unii”, bo chodzi o to, żeby nam obcy kraju nie urządzali.
Jak można rozumieć – to Jarosław Kaczyński ma wyłączną licencję na to urządzanie (o dylematach Polska–Europa pisze Rafał Kalukin). Władza sprzedaje bajkę o dramatycznie zagrożonej suwerenności i chce włączyć naród w obronę reform sądownictwa autorstwa Solidarnej Polski, na które ta niemierzalna w sondażach partyjka dostała zgodę Kaczyńskiego, Morawieckiego i Dudy. Te tzw. reformy nawet przez samych rządzących zostały uznane za nieudane, ale teraz Polacy mają wspierać ekipę z Nowogrodzkiej przed brukselskimi „okupantami”. I nieważne, że stracimy na tym miliardy, że będziemy w Unii spychani na margines, w najlepszym razie – traktowani pobłażliwie, bo chodzi przecież o pryncypia i Orła Białego. Szwy tego propagandowego projektu widać z daleka, ale PiS się nie zraża – w końcu tyle razy się udawało.
Opozycja próbuje przebić się z własną narracją: że PiS broni nie Polski, ale partyjnych interesów, a w walce o demokrację w Polsce Unia jest po właściwej stronie, ponieważ podtrzymanie trójpodziału władz, niezależności sądów i praworządności jest polskim narodowym interesem. Nie wiadomo jeszcze, która opowieść zwycięży, ponieważ reakcje społeczne są nieodgadnione (o sondażowej odporności władzy w tekście „