Zatruty język PiS: oto zestaw nowych chwytów partii Kaczyńskiego. Ta toksyna wciąż jest groźna

PiS tworzy alternatywny polityczny świat. Nie tylko neguje każde działanie rządu, ale też kreuje narracje pełne wielkich słów, odwrotnych znaczeń i haniebnych analogii. Chodzi o wywołanie chaosu i zmęczenia nową „reżimową” władzą. A także skonsolidowanie własnych szeregów na kolejne lata w opozycji.

Można drwić z fraz i słów, którymi po przejściu do opozycji operuje PiS – bo wykrzykiwane przez polityków partii Kaczyńskiego hasła: „konstytucja”, „praworządność” czy „wolne media” brzmią co najmniej jak daleko posunięta hipokryzja lub zwyczajne szyderstwo. Ale też PiS nieraz już dowiódł, że w narzucaniu narracji i odwracaniu znaczeń nie ma sobie równych. A konsekwencje tego bywają dalekosiężne.

Wystarczy spojrzeć, jak łatwo partii Kaczyńskiego udało się rozbroić aferę mailową: przekaz o „rosyjskim scenariuszu” i „rzekomych mailach” padł na podatny grunt; nikt poza jednym reporterem politycznym nie poniósł konsekwencji, a większość mediów szybko straciła zainteresowanie treściami z tzw. skrzynki Dworczyka. I choć korespondencja wciąż wypływa (ostatnio wyciekły wiadomości o lobbingu działaczy PiS na rzecz jednej z firm handlujących oprogramowaniem szyfrującym), mało kto już się nią zajmuje, a z ust liberalno-lewicowych dziennikarzy wciąż można usłyszeć, że to „rzekome maile”, mimo że ich prawdziwość nigdy nie została podważona. Podobnie jest z „tabletką wczesnoporonną” – jeszcze w ubiegłym tygodniu przedstawiciele nowego rządu, w tym ministra zdrowia, musieli tłumaczyć reporterom różnicę między środkami antykoncepcyjnymi (np. tzw. tabletką po) a poronnymi. To – podobnie jak „dzieci poczęte” – również spuścizna ośmiu lat narodowo-katolickiej retoryki.

Ale PiS wprowadził do języka polskiej polityki dużo więcej słów, fraz i nowych znaczeń. Wielu ludziom (w tym komentatorom) wdrukował do głowy przekonanie, że za rządów PO-PSL „Polska była w ruinie”, jedyną ambicją ówczesnej władzy była „ciepła woda w kranie”; że „ośmiorniczki” to największa afera w dziejach III RP, a 10 kwietnia 2010 r.