Im bardziej PiS będzie tracił siły, tym mocniej będzie uderzał. I dlatego warto się przygotować na stan wyjątkowy.
Widać podwójne życie polskiej polityki: nienormalna, normalna demokracja. To, co PiS zrobił z ustrojem państwa, ma być w codziennej praktyce unieważnione. Władzę należy oceniać na bieżąco, jakby „starych spraw” nie było. Do tego dochodzi specyficznie znieczulająca otoczka pandemii.
„Ich” można obarczyć odpowiedzialnością za własną nieudolność w walce z pandemią. A to, że po „nas” choćby potop, to sprawa drugorzędna, byle władza była „nasza”.
Ta władza powinna odpowiadać karnie za sprowadzenie niebezpieczeństwa powszechnego dla zdrowia i życia. I kiedyś być może odpowie. A Jarosław Kaczyński z nią, bo nie jest już „szeregowym posłem”, ale wicepremierem.
To objaw nie siły, lecz słabości obozu władzy. I nie chodzi tu o dobro nienarodzonych dzieci, lecz o dobro rządzących.
Za „Polski Kompas roku 2020” uznało wydawnictwo Fratria wicepremiera i, co pewnie tu ważniejsze, ministra aktywów państwowych Jacka Sasina. Ku chwale ojczyzny, oczywiście.
Co roku na świecie dokonuje się ponad 40 mln aborcji – głównie w tych krajach, gdzie poziom wiedzy na temat antykoncepcji jest niski.
Choć znaczenie samorządu jest coraz większe, jego realna siła słabnie w wyniku działań rządu PiS. Cenę zapłacimy wszyscy, nie tylko ponosząc wyższe opłaty za usługi komunalne.
Sieci handlowe nie rezygnują z walki o choć czasowe przywrócenie handlowych niedzieli. Jednak dla PiS taki manewr oznacza rozgniewanie sojuszniczej „Solidarności”, która mogłaby przyłączyć się do coraz liczniejszych protestów antyrządowych.